IMG48

IMG48



14

f)    Podział w zależności od liczby przejść koniecznych do usunięcia naddatku uwzględnia:

-    obróbkę jednoprzejściową,

-    obróbkę wieloprzejściową.

g)    Podział z punktu widzenia liczby jednocześnie pracujących narzędzi klasyfikuje:

-    obróbkę jednonarzędziową,

-    obróbkę wielonarzędziową.

h)    Podział w zależności od końca przejścia wyróżnia:

-    obróbkę przelotową,

-    obróbkę nieprzelotową.

1.1.3. Podstawy procesu kształtowania powierzchni brył przez skrawanie

W procesie obróbki można wyróżnić dwa zagadnienia:

kształtowanie, czyli nadawanie żądanych kształtów i wymiarów jako wynik ruchów kinematycznych obrabiarki,

-    skrawanie, czyli usuwanie naddatku obróbkowego w postaci wiórów.

Ruchy kształtowania to ruchy względne narzędzi i przedmiotu, w wyniku których powstaje przedmiot o żądanym kształcie i wymiarach.

Można wyróżnić (rys. 1.1):

-    ruchy kształtujące narzędziem punktowym,

-    ruchy kształtujące narzędziem kształtowym, ruchy kształtujące narzędziem obwiedniowym.

Brak jest jednoznaczności pomiędzy ruchami kształtującymi a kształtem przedmiotu. Ten sam kształt można otrzymać w wyniku różnych ruchów kształtujących.

Każda powierzchnia powstaje jako ślad przestrzenny ruchu jednej linii, nazywanej tworzącą T, poruszającej się wzdłuż drugiej linii, zwanej kierownicą K (rys. 1.2).

Linie charakterystyczne mogą być:

-    proste (linie proste lub okrągłe),

złożone (jedna z linii nie jest prostą lub okręgiem, chociaż powstaje w wyniku złożenia kinematycznego prostej i okręgu, jak linia śrubowa).

li

Rys. 1.2. Przykłady określania powierzchni za pomocą dwóch linii charakterystycznych: T - tworząca, K. - kierownica

Obrabiarką nazywamy układ mechanizmów prostych i złożonych realizujących ruch narzędzia i przedmiotu po liniach charakterystycznych. Obrabiarki, w których występują mechanizmy kształtowania prostych linii charakterystycznych (będących tylko prostymi lub okręgami) i w których składowe ruchy kształtowania mogą być od siebie niezależne, nazywa się obrabiarkami o prostych ruchach kształtowania. Do grupy tej należą: tokarki produkcyjne, wiertarki, frezarki ogólnego przeznaczenia, strugarki, przeciągarki oraz szlifierki do wałków, otworów i płaszczyzn.

Obrabiarki o złożonych ruchach kształtowania umożliwiają kształtowanie złożonych powierzchni, z których jedna lub obie linie charakterystyczne nie są prostymi lub okręgami. Należą do nich: obrabiarki do gwintów, kopiarki, obrabiarki do kół zębatych kształtujące powierzchnie zębów metodą kształtową i inne.

1.1.4. Elementy przedmiotu obrabianego i narzędzia

W przedmiocie obrabianym można wyróżnić (rys. 1.3):

-    powierzchnię obrabianą,

-    powierzchnię przejściową (skrawania),

-    powierzchnię obrobioną.

Narzędzie (rys. 1.4) składa się z:

-    części roboczej,

-    części chwytowej.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG38 Stopy odlewnicze W zależności od liczby pierwiastków stopowych wchodzących w ich skład rozróż
IMG$67 Częstość występowania zakażenia H. pylon u osób w wieku 65*70 lat w zależności od liczby
* 92 T Rys. 4.16., Zależność chropowatości powierzchni obrobionej R od liczby przejść wyiskrzających
27719 IMG96 (4) i n lancia iu i zależność oierśnicowei liczby kształtu strzały od niektórych ce
METODOLOGIA BADANrodzaje prac promocyjnych (podział zależny od uczelni) praca licencjacka - pisana n
IMG86 Mechanizm skurczu■    zależny od jonów Ca2+ zewnątrzkomórkowego i
IMG75id 323 P - współczynnik zależny od rozkładu momentów I i II rzędu (5.7.8.3)P “ TC2 /Cq 5.29. j
rozdział 9 (10) Na rysunku 2 przedstawiono spadek wartości bieżącej inwestycji w wysokości I zł w za
skanuj0115 (16) Wiązanie kowalencyjne jest pojedyncze lub wielokrotne zależnie od liczby elektronów
IMG48 (14) Rozbiór tuszy
IMG45 (4) Powierzchnia granul w zależności od wilgotności nadawy (b) Golf bali* (cl Rasberry
IMG#22 (3) L—U—f IZ. U I n*2+3 n*1*2 W zależności od głębokości stawów, obciążenia i rodzaju ścieków

więcej podobnych podstron