IMG81

Pierwszym celem projektu jest zmaksymalizowanie obciążenia P, jakie może przenosić połączenie przy uwzględnieniu, że obydwie krawędzie elementu nośnego powinny pozostać sprężyste. Ciśnienie stykowe p w sprężystym, nie ustalonym połączeniu (tym, które pojawia się w miejscu nacisku w punkcie lub wzdłuż linii) jest zawsze proporcjonalne do (PE^l/l?)^m, gdzie P jest obciążeniem i /{jest promieniem ostrza noża lub czopu czołowego (Dodatek A. Użyteczne rozwiązania). Sprawdźmy miana: są nimi jednostki naprężenia MPa.

Ruch

Ruch

i 20 Ostrze noża I czop czołowy. Dobrą funkcjonalność zapewnia duża wytrzymałość

materiału (przeciwdziałająca odkształceniu plastycznemu i pękaniu) oraz wysoki moduł (w celu zminimalizowania sprężystego spłaszczania w miejscu styku, powodującego straty związane z tarciem)

Moduł Younga E jest bardzo istotny, ponieważ powierzchnia sprężystego styku zmniejsza się ze zwiększeniem E. Powoduje to wzrost nacisku kontaktowego (stykowego). Nóż lub czop będą wciskać się w podstawę lub będą się one same odkształcać, jeżeli nacisk stykowy przewyższy wartość twardości H; która jest proporcjonalna do wytrzymałości a/. To ograniczenie projektowe opisuje nierówność

(6.32)

gdzie C jest stałą, równą w przybliżeniu 3,2. Dla zadanych wymiarów geometrycznych elementu maksymalne obciążenie powierzchni oporowej wynosi zatem

(6.33)

Podzbiór materiałów umożliwiających zmaksymalizowanie dopuszczalnego obciążenia elementu oporowego charakteryzuje się największymi wartościami wskaźnika