IMG52

210

trzpień (5) z usadzonym na nim przedmiotem obrabianym (6) podparty jest kłem (7), osadzonym w gnieździć wrzeciona podzielnicy oraz kłem (8) konika (9), ustawionego również na stole frezarki. Do sprzęgnięcia trzpienia z wrzecionem podzielnicy służy nakładany zabierak (10) oraz tarcza zabierkowa (II), sztywno związana z wrzecionem podzielnicy.

Przykład:

Obliczyć ilość obrotów korbki n* w celu podzielenia obwodu na z=15 części.

Rozwiązanie:

n_k

40 40 8 „2

— a — = — = 2—

z 15 3    3

Korbką podzielnicy należy wykonać każdorazowo przy podziale dwa i dwie trzecie obrotu. Dokonanie takiego obrotu ułatwiają otworki w tarczce podziałowej. Jeżeli licznik i mianownik ułamka pomnożyć przez taką liczbę, aby w mianowniku otrzymać liczbę otworków znajdujących się na jednym z okręgów tarczki podziałowej, to licznik ułamka wskaże, o ile otworków na danym okręgu należy przekręcić korbką.

W rozpatrywanym przykładzie po pomnożeniu licznika i mianownika przez 6 otrzymamy:

o^{2 6}    o¹²

n.=2---- 2—

3 6    18

W tym przypadku należy użyć tarczkę posiadającą 18 otworów, a następnie zamocować korbkę tak, aby jej zatrzask znalazł się na promieniu koła, na którym otworki te są rozłożone. Przy dokonywaniu podziału korbką należy każdorazowo pokręcać o dwa pełne obroty oraz dodatkowo o kąt odpowiadający dwunastu odległościom pomiędzy otworkami.

Literatura

1.    Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera. Obróbka skrawaniem, 1.1. WNT, Warszawa 1991.

2.    Praca zbiorowa: Praktyczne zajęcia warsztatowe z obróbki skrawaniem. Skrypt Politechniki Śląskiej nr 84, Gliwice 1963.

3.    Kaczmarek ).: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. Warszawa: WNT 1970.

4.    Górski E.: Poradnik narzędziowca. WNT, Warszawa 1973.

5.    Górski E.: Frezy. WNT, Warszawa 1977.

7. Szlifowanie ściernicowe 7.1. Charakterystyka obróbki ściernej

Obróbka ścierna jest odmianą obróbki skrawaniem, w której usuwanie naddatku na obróbkę odbywa się narzędziami ściernymi lub za pomocą luźnych ziaren ściernych.

Szlifowanie jest jednym ze sposobów obróbki ściernej, polegającym na skrawaniu materiału ostrzami o nieokreślonej geometrii, utworzonymi przez krawędzie licznych i stochastycznie rozmieszczonych ziaren z naturalnego lub sztucznego materiału ściernego, które połączone ze sobą spoiwem tworzą narzędzie zwane ściernicą^—

Na rys. 7.1 przedstawiono oddziaływanie ziaren ściernych o różnej geometrii na skrawany materiał.

Rys. 7.1. Skrawanie materiału ziarnami ściernymi o różnej geometrii; a • kąt przyłożenia, Y * kąt natarcia, P - kąt ostrza

Szlifowanie ma szereg specyficznych cech, do których można zaliczyć: nieuporządkowane rozmieszczenie bardzo dużej liczby ziaren ściernych na roboczej powierzchni ściernicy,

-    nieciągłą krawędź skrawającą ściernicy,

-    nieregularny kształt ziaren ściernych oraz duże ujemne kąty natarcia ostrzy ziaren,

-    różną wysokość ostrzy ziaren ściernych na czynnej powierzchni ściernicy,

-    nieokreślony kształt przekroju warstwy skrawanej,

-    kruchość i zdolność pękania ziaren w płaszczyźnie łupliwości,