IMG 1212114316

Badanie wzmacniacza oporocyjnoęo

Wzmacniacz różnicowy

Prąd emitera Ie w tranzystorze bipolarnym (n-p-n) zalety od napięcia Uu baza - emiter.

IfStSP    ii

gdzie: l₀ - prąd wsteczny złącza emiter-baza; Ube - napięcie baza - emiter; U_T *>--26mV (przy 20°) -

4

napięcie termiczne; k - stała Boltzmanna; T - temp. w skali bezwzględnej, q - ładunek elektronu. Suma prądów kolektorów tranzystorów T_t i J₂ wynosi /*    + /a przy czym:

' Af 'N
l + <?	A-i-/	1 + e ^,/r
/		! t

&U BR ~ ^ Ml    UUb. I

(2)

Dla małych wartości &UA -jest liniową funkcją dL/*_t:

f c    i L    o)

dfaU_u) AU_t

Podstawiając p zamiast / oraz odwracając (2) uzyskamy:

(4)

dl_c h ^k

gdzie: r_E-rezystancja rozproszona emitera, parametr stały dla danych wartości prądu emitera (rzędu 5 -100Q).

Wzmocnienie wzmacniacza, czyli stosunek spadków napięcia na rezystorze Ri lub R₂ w obwodzie kolektora, do wartości napięcia doprowadzonego do wejść wzmacniacza wynosi przy R₁=R₂=R:

d{Uc) R dku_u)^m2r_E d{U_c) __R_

Bh 2/v

na wyjściu niesymetrycznym na wyjściu symetrycznym

d(&U_BEm

Podstawowe schematy połączeń wzmacniacza operacyjnego przedstawiono na rys. 4 + 9

(5)

(0)

r₂

Rys. 7 Wzmacniacz całkujący