IMG!38

T

\i-it ~ prace techniczne rozprężania, odpow iednio: w przemianie nieodwracalnej i izentropowej,

^l2' ^l2» entalpia końcowa pary, odpowiednio po: rozprężaniu nieodwracalnym i rozprężaniu izentropowym do tego samego ciśnienia końcowego/?^

li w ięc wartość sprawności wewnętrznej jest znana, możliwe jest wyznaczenie oneuwej w przemianie nieodwracalnej, albo też od razu pracy w przemianie

Calncj, z przekształconej zależności (9.33).

',/ j - n. <«, - «*)    (’-W

przeprowadzenia kompresji izentropowej. Wynika #ląd ^{1 ms n,c}_    , _n ’ ^?c

podczas ekspansji adiabatycznej od tego samego punktu począ °    ^    .    ^^e‘

go ciśnienia końcowego, temperatura pary przegrzanej (al o stopi    izcnltonow^

krej) ma zawsze na końcu przemiany wartość większą ni/ po «- ^SP    ^J

Tak samo. po kompresji adiabatycznej od tego samego    Z

samego ciśnienia końcowego, końcowy stopień sucho ci (w * wartość większa albo końcowa temperatura (w obszarze pary przegrzanej) mają

niz po kompresji i«,„ropowej.    _pural„ctrów „cewkowych (p,

W konsekwccjl. rotprtfąiąc parę od lycll    ^    _{na drodzc}

I !,). uzyskujemy mmejszn proce, mi uzyskaliby y•    P j* , ^Pcll saniyc|, p,_1rarac.

'ropy < '„.z,) Z kolei kompresując    Ji_ic|i byłaby konieczna do

tróu początkowych/., i !,). musimy włożyć^^k. ^ąP ' _r'_ówmci ,p_a,rz rys. 9.15). że przeprowadzenia kompresji rzenlropowcj. Wyn />    _|kowcgo do lego samc-

podczas ekspansji adiabatycznej od ^,es“    ^ _(alho sn.p.eń suchości pary mo-

go ciśnienia końcowego temperatura Wl«l J _jż ekspansji .zentropowej krej) ma zawsze na końcu przemiany wartość \ k »    początkowego do tego

Tak samo. po kompresji ad.abatycznej od tego tmg . P    _{pary mok}ie,) albo I

samego ciśnienia końcowego końcowy stopień .    _{szc wa}rtość większą niz

cońcowa temperatura (w obszarze pary przegrzanej) mają zawsze    |

k> kompresji .zentropowej.    _efckt użyteczny, uzyskany podczas

Pracę techniczną przemiany, określają ą    wykorzystając do określenia

rzprężania pary w turbinie, określamy z sszo <    _{w prakt}ycc określenie

artości entalpii tablice lub wykresy dla pary w J- .    - _do obszaru pary mo-

mości parametrów pary w punkcie 2 (szczególnie po ^nsj^do ₍

rj)jest dość trudne, często pracę l_uj wyznac/a    _eczywistego procesu eks-

) waności sprawności wewnętrznej turbiny (sprawność, rzcczyw.

isji w porównaniu z procesem ekspansji izentropowej).

(9.33)

(r/-2ł h *2s

i A

9 5.6 DŁAWIENIE - ROZPRĘŻANIE IZENTALPOWE

przemiana dławieniu jest bardzo często spotykana w technice, ponieważ za-_cbod» ona na wszelkich elementach stawiających opór przepływającemu czynnikowi (jawory, zwężki i wszelkie inne elementy utrudniające przepływ). Z uwagi na rozpraszanie energii (straty tarcia) przemiana ta Jest przemianą nieodwracalną Przez dławienie określn się przemianę zachodzącą w układzie otwartym, bez wymiany ciepła i otoczeniem (czyli przemiana jest również adiabatyczna. dq - 0) i bez wykonania prą-cy (1,1-2 ^m 0). Jeżeli równocześnie nic zmienia się energia kinetyczna pary (w, = w,), to _uka przemiana zachodzi przy stałej entalpii, czyli di - 0 Takie właśnie dławienie jjcntulpowc jest najczęściej stosowane wc wszelkiego typu analizach przepływu czynnika. Zc względu na straty związane z tarciem, dławienie zawsze jest związane zc spadkiem ciśnienia w trakcie przemiany (zamiana energii potencjalnej ciśnienia na ciepło tarcia, dqj > 0), skąd zresztą pochodzi powszechnie stosowana w technice nazwa „elementy dławiące" dla różnego rodzaju składników urządzeń bądź rurociągów, powodujących spadek ciśnienia. W niektórych przypadkach, efekt dławienia jest zamierzony (np. w zwężkach pomiarowych bądź zaworach regulacyjnych), w innych zaś jest niepożądanym źródłem strat energii.

Ponieważ przemiana ta jest nieodwracalna, ze spadkiem ciśnienia na jej drodze związany jest nierozłącznie wzrost entropii.

Rys. 9.16. Dławienie izcntalpowc przy entalpii pary wyższej i niższej od entalpii punktu krytycznego

Jak wynika z przebiegu dławienia izentalpowego pokazanego na rysunku 9 16. parametry termodynamiczne pary w czasie dławienia mogą się zmieniać w n»/ny %\m sćb, zależnie od tego, czy entalpia pary jest wyższa, czy m/.s/a od entalpii punku. Wiy

tycznego (i_k a 2100 kJ/kg):

oi