IMGT35

chryzantema - Chrysanthemum L.

W praktyce ogrodniczej szczepienie wykorzystuje się rzadko. Służy I ono specjalnym celom, między innymi przygotowaniu form o szczególnie | atrakcyjnym pokroju, przeznaczonych na wystawy kwiatów.

Zrazy wybranej odmiany szczepi się najczęściej na podkładce tego I samego gatunku. Można też wykorzystywać jako podkładkę bylicę (Arte-misia apiacaea). Na dwuletniej podkładce bylicy, wysokości około 3 m, szczepi się w czerwcu zielne zrazy różnych odmian chryzantem, które je-I sienią obficie zakwitną, tworząc wielobarwną koronę utworzonego w ten sposób drzewa.

Szczepienie chryzantem na przewodniku, którym jest także chryzantema, jest sposobem prostszym i pewniejszym. Podkładką może być odmiana gałązkowa, np. 'Niva' albo standardowa 'Escort Orange'. Jako zrazy mogą być wykorzystane drobnokwiatowe odmiany doniczkowe lub gruntowe: 'Altis', 'Cameo', 'Lari' i inne. Szczepienie przeprowadza się w czerwcu w klin, przystawkę boczną lub w rozszczep. Szczepy wiąże się nicią bawełnianą. Następnie umieszcza się je skośnie na stołach w szklarni i osłania przez 3 tygodnie folią polietylenową, rozpiętą na wysokości 60 cm. Zrośnięcie się szczepów sprawdza się przez odchylenie zraza o 45°. Okazuje się wówczas, że najlepszym sposobem jest szczepienie w rozszczep. Przy tym sposobie szczepienia podkładkę przycina się 1 cm ponad węzłem zielnej, niezdrewniałej jeszcze łodygi. Zrazy szczepione na przystawkę boczną | i w klin rozłamują się.

Przy wyprowadzaniu drzewkowatych (piennych) form chryzantem dobrą podkładką jest również srebrzeń krzewiasty (Argyranthemum frute-scens). Gatunek ten tworzy podkładkę sztywną i prostą, łatwo zrastającą się z zielnymi zrazami drobnokwiatowych odmian chryzantem. Dwu- i trzywę-złowe, wierzchołkowe fragmenty pędów takich odmian, jak 'Benedik', 'Donna' i 'Dick' I zrastają się ze srebrzeniem szczególnie dobrze. Bezpośrednio przed szczepieniem podkładkę pozbawia się wierzchołka, cięciem prostopadłym do osi pędu, w miejscu, w którym zaczyna się jego drewnienie i rozszczepia na odcinku 2-3 cm. Przycięty klinowato zraz umieszcza się następnie w szparze, a miejsce szczepienia obwiązuje paskiem foliowym, chroniąc je w ten sposób przed wysychaniem.

Po przycięciu i zrośnięciu się zraza należy uszczknąć wierzchołki wyrastających pędów. Pożądany symetryczny kształt i odpowiednią wielkość korony „drzewka" uzyskuje się przez dwu- lub trzykrotne uszczknięcie roślin. Pędy wyrastające na podkładce, tzw. odrosty, trzeba systematycznie usuwać.

Pełny cykl produkcyjny drzewkowatych form chryzantem, o wysokości pnia 50-60 cm i średnicy korony 25-30 cm, uprawianych w doniczkach trwa 8-10 miesięcy.

kaktusy i Cacataceae

Szczepienie kaktusów jest popularne przede wszystkim wśród miłośników tych roślin. Ma ono wiele zalet. Ułatwia uprawę wrażliwych gatunków, wpływa na przyspieszenie wzrostu gatunków i form wolno rosnących, przyspiesza osiągnięcie dojrzałości i wcześniejsze kwitnienie, pozwala utrzymać przy życiu formy bezchlorofilowe oraz daje możliwości uzyskania specjalnych form kaktusów, także drzewkowatych.

Jako podkładki stosuje się najczęściej kaktusy z rodzajów Echinopsis, Cereus, Opuntia, Eriocereus, Selenicereus i Trichocereus. W celu uzyskania formy drzewkowatej szlumbergery (Schlumbergera) wykorzystywana na podkładkę jest Pereskia aculeata.

Szczepienie wykonuje się za pomocą tzw. poziomego cięcia. Zarówno zraz, jak i podkładkę tnie się poprzecznie do osi pędu. Można także wykonywać szczepienie w klin, na rozszczep i schodkowe. Po złączeniu komponentów wiązki przewodzące podkładki i zraza muszą pokrywać się, przynajmniej częściowo. Przy niskich podkładkach wiązanie wykonuje się za pomocą gumki nakładanej od góry na zraz, a od dołu pod spód doniczki. Przy wyższych podkładkach dolną część gumki zaczepia się o jej ciernie. Kaktusy można szczepić w ciągu całego roku.

81