kalorymetria0001 antastic pl

- 117 -

71. Oznaczanie ogólnej przemiany materii w komorze resplracyjnej ^

Przyrządy i materiały: komora res-piracyjna, płuczka Dreschla, rury Pettenkofera, zlewki, biu-rety, statyw, łapa do biuret, 0,1a HgSO^, 0,1a Ba(0H)₂, 0,1-procent. czerwień fenolowa, królik, kot lub szczur.

Dwutlenek węgla wydalany z powietrzem wydechowym możemy oznaczyć w wypadku małych zwierząt w komorze respiracyjne j (3 - rys.58). Przez płuczki komory respiracy jnej 4 i rurkę

Powinę

Rys. 50. Schemat badania przemiany, energii w aparacie respi-racyjnym: 1 - butla (płuczka), 2 - rura Pettenkofera, 3 - komora respiracyjna, 4 -. płuczki

Pettenkofera 2, które łącznie stanowią układ zamknięty, powietrze jest wsysane za pomocą pompy wodnej. Powietrze przechodząc przez płuczkę wypełnioną nasyconym roztworem Ba(0H)₂ pozostawia tam C0₂ i oczyszczone wchodzi 'do komory respiracyj-nej, w której przebywa zwierzę. Z komory powietrze (z C0₂) skierowane jest do rury Pettenkofera wypełnionej roztworem

0,1n Ba(OH)₂» gdzie następuje wiązanie C0₂ według wzoru:

\

Ba(0H)₂ + C0₂ --^BaCOj + HgO

Wydalony przez zwierzę dwutlenek węgla i związany następnie z wodorotlenkiem Baru określa się ilościowo z różnicy stężenia Ba(0H)₂ przed i po doświadczeniu.

Przygotowany 0,1n Ba(0H)₂ miareczkujemy kontrolnie 0,1n H₂S0^ w oBecności wskaźnika - czerwieni fenolowej. Napełnia_r my rurę Pettenlcofora 150 cm^ 0,1n Ba(0H)₂- i zestawiamy urzą-dzenio do doświadczenia, jak podano na rysunku. Po aspiracji, powietrza w ciągu ok. 10 min. zlewamy-prz^z. komorę- re-epira— eyj-ną wadoroklaiLok-Baru i odstawiamy do czasu opadnięcia węglanu Barowego. Następnie odmierzany 10 cm^ Ba(0H)₂ znad osadu i miareczkujemy ponownie kwasem siarkowym.

3

Przykład. Przed doświadczeniem 10 cnr 0,1n I^SO^ zoBojęt-niamy 10 cm^ 0,1n Ba(0H)p. Po doświadczeniu do zoBojętnienia

7i    <-    "z    •

10 cnr Ba(0H)₂ zużyliśmy cnr I^SO^. WoBec tego różnica:

10 cnr* Ba(0H)₂ - cm^ HgSO^ = 4,9 cm^ Ba(OH). została'związana przez C0_o. Całkowita oBjętośó używanego w doświadczeniu wodorotlenku Baru wynosiła 150 cm , zatem 73 cnr tej suBstan-cji zostało zużyte na .wiązanie C0₂; wynika to z proporcji:

10 cm⁵ Ba(0H)₂ - 4,9 cm⁵ C0₂ 150 cm^ Ba(0H)₂ - 73    C0₂

(Gramocząsteczka Ba(0H)₂ waży 171 g, a gramocząsteczka

COp — 44 g.)

3

1000 cnr 0,1n Ba(0K)₂ zawiera 8,55 g Ba(0H)₂, a więc 73 cm^ 0,1n Ba(0H)₂ zawiera 0,618 g Ba(0H)₂.

Ponieważ jednej grampcząsteczce Ba(0H)₂ odpowiada jedna gramocząsteczka C0₂, to:

171 g : 44 .g = 0,618 g : X

X

0,618 • 44-171

0,159

CO