IMG!97

_gazu doskonałego udziałom objętościowym) poszczególnych składników, która musi być równa jedność i, np :

Hj + CO CH₄ + C_mH_n + H_:S + 0₂ ♦ A^r; + COj- 1    (12.9)

gdzie:    .    ,

//, - udział Hj w [kmol H₂/kmol g.sj lub fm„ H₂/m„ g.s),

09 - udział CO w [kmol CO/kmol g.s.J lub [m,J CO /m,J g.s],

CH₄ - udział CH₄ w (kmol Cłtykmol g.s.J lub fm,| Cłtym³ g.s],

CJH_m - udział CJi„ w (kmol C_mH_n/kmol g.s.]" lub (m³ C_mH_n /m^ g.s],

//J* - udział H₂S w fkmol H₂S/kmol g.s.J lub (mj II₂S /m,| g.s],

O_: - udział 0₂ w fkmol Oj/kmol g.s.J lub fm„‘ 0₂ /m,,¹ g.s],

A'j - udział N₂ w fkmol N>/kmol g.s.J lub [mj N₂ /m,' g.sj,

C0₂ - udział C0₂ w fkmol C0₂/kmol g.s.Jlub [m_n³ C0₂ /m_n^ł g.sj.

Podane powyżej równanie (12.9) inoże być modyfikowane w miarą potrzeb, przez uzupełnianie go o inne gazy w wypadku ich wystąpienia w paliwie lub też przez przyję-cie udziału równego O, gdy dany gaz w paliwie nie występuje.

Jeżeli więc skiad paliwa jest określony równaniem (12.9), to ilości substancji po

szczególnych pierwiastków (odniesione do ilości substancji gazu suchego) określają następujące zależności:

nj= CO + CH₄ + mC,_nH_n + CO? fkmol C/kmol g.s.J (12.1 Oa) n_ł/[^s=H₂ + 2CH₄ + O,5nC_tnH_n + HjS fkmol H₂/kmol g.s.J (12.1 Ob) nJ—HjS fkmol S/kmol g.s.J    (12.1 Oc)

n₀J^m O_t5CO + O₂ + CO2 fkmol 0₂/kmol g.s.J    (12.1 Od)

« N2 [kmol N₂/kmol g.s.J    (12.1 Oc)

Niekiedy, oprócz składników suchego paliwa gazowego, potrzebne jest również uwzględnienie wilgoci zawartej w paliwie, jakkolwiek zazwyczaj jej udział w gazie jest niewielki i może być pominięty w obliczeniach. W przypadku konieczności określenia ilości wilgoci zawartej w gazie, określa się ją najczęściej przez podanie tzw. molowego stopnia zawilicnia gazu:

ⁿ‘nfi^mX_sg fkmol H₂0/kmol g.s.J    (12.101)

Pry*-/ i _mH_m oznaczone h ogólnie wtzyitkie węglowodory wyt&zc od metanu Dl* konkretnych węglowodorów żarnu*! C_mH_m wttawia się udział odpowiedniego gazu, np propanu CjHj-

gdzie .\_tg molowy stopień nawilżenia gazu, który dla gazu nic/.awicrająccgo kropel ingły można obliczyć z następującej zależności (12.11):

Xzk-~^j— = ——— = ——— (kmol ll₂0/kmol g.s.)    (12.11)

ⁿK t    P ~ Pil_}0 P ~ <P' Pt

gdzie:

1¹    ciśnienie całkowite gazu (paliwa gazowego), w [Pa],

PUjO ~ ciśnienie cząstkowe pary wodnej w gazie, w (Pa).

p_t - ciśnienie nasycenia pary wodnej w temperaturze gazu. w (Pa(,

<P - wilgotność względna gazu (paliwa) = Pn_}ofp,

12.2.2. ZAPOTRZEBOWANIE NA POWIETRZE DO SPALANIA Teoretyczne zapotrzebowanie na powietrze — paliwa stale i ciekle

Skład paliwa jest zdefiniowany przez podanie udziałów masowych poszczególnych pierwiastków i substancji, określonych drogą analizy elementarnej zgodnie z zasadami określonymi w podrozdziale 12.2.1. Przyjmując, że jako istotne składniki palne w paliwie występują węgiel, wodór i siarka, teoretyczne (stechiomctrycz.nc), zapotrzebowanie na tlen do spalenia jednostki masy tego paliwa będzie równe sumie teorctycz nych zapotrzebowań na tlen przez każdy ze składników palnych paliwa z osobna

Można zatem napisać:

o, - O_lc + O_lh + O_u    (ul)

Teoretyczne (stcchiomctryczne) zapotrzebowanie na tlen przez każdy z.e składni ków palnych, występujące w zależności (al) najłatwiej określić za pomocą proporcji wynikającej z reakcji spalania danego pierwiastka.

Reakcja spalania węgla:

C + Oj —> COj,

latem na 1 kmol C potrzeba 1 kmol 0₂.

Uwzględniając więc, żc masa atomowa węglu p, 12 kg/kniol można nupinui proporcje:

na 12 kg C potrzebu 1 kmol Oj, tlbo:    na 12 kg C potrzeba 32 kg Oj,

*ibo:    na 12 kg C potrzeba 22,4 m„' Oj (dlu t *• 0^UC\ /> • 101 1ŻN !*•).

czyli:    na Ckg pierw. C/kg pal. potrzeba ()_b (por/uWiwmia il«*< il« nu)