KONSTRUKCJE STALOWE STR253

253

I

253

I

oittiit it r n n 'inniHHi m \ ti

Rys. 8.4. Imperfekcja łukowa dźwigara stabilizowana płatwiami i obciążenie ciągłe q_d równoważne imperfekcji

Obciążenia zebrane ze wszystkich m dźwigarów stężanych przez jeden tężnik dają oddziaływanie ciągłe:

(8.4)

gdzie eo - imperfekcja pasów dźwigarów,

5_q - uzyskane z analizy I rzędu ugięcie tężnika od obciążenia q_d oraz od innych przypadają

cych na niego obciążeń zewnętrznych (np. wiatru prostopadłego do ścian szczytowych). W przypadku gdy stosuje się analizę II rzędu, można przyjąć 5_q = 0.

Przystępując do projektowania tężnika, można zamienić obciążenie ciągłe qą na siły skupione

działające w płatwiach (rys. 8.5). Całość obciążenia z tężnika połaciowego poprzecznego jest przekazywana na tężniki pionowe ścian podłużnych.

pxnjra .rur:; t m 11 toxl ttti

Rys. 8.5. Obciążenie ciągłe albo równoważne    J

mu obciążenia skupione oddziałujące na tężnik    ^

oraz reakcje podpór tężnika    Ą--(=-

W analogiczny sposób można postępować w dwóch opisanych dalej sytuacjach.

1. W przypadku dachu z układami poprzecznymi w postaci ram z ryglem z dwuteownika o stałej wysokości, w którym tężnik ma stabilizować pasy ściskane rygli, można stosować taką samą procedurę jak uprzednio, lecz obliczając siłę ściskającą w pasie Ngd,f ze wzoru:

(8.5)

Ngd.f - Med/h

gdzie: Mną - maksymalny moment zginający w belce,

h - całkowita wysokość belki.

W przypadku gdy w ryglu występuje dodatkowe ściskanie od siły osiowej Ne<j, należy dodać jej część przypadającą na pas ściskany Ne<i Af/A albo konserwatywnie połowę siły N_fcd- W drugim przypadku siła ściskająca pas wynosi:

(8.6)

NRd.f - MEd/h + 0,5 Nnd

2. W miejscach styków elementów ściskanych lub zginanych (np. pasów' dźwigarów, rygli ram)

połączonych ze stężeniem przyjmuje się lokalne oddziaływania F na tężnik, które powinno być