Kotwica0111

218 7. Konstrukcje dachowe

Od obciążenia q\ i qi działającego na obie połacie dachu powstają reakcje (rys. 7.9b):

(7.3)

(7.4)

(7.5)

^VA, {q) = g(3?l + 02)k

^VB, (q) - j(3^2 + ^l)łf

16/ł

Znając reakcje od obciążenia stałego oraz obciążenia zmiennego śniegiem, można obliczyć odpowiadające im siły osiowe w krokwiach. I tak:

N'AC_%(q)/nax = ^VA,(q) sin « + H_A>{q)COS(X

q\ij .

(7.6)

AUc.(9)/a/n = Yi.(q) sin (x + cos a - — sin a

NBC,(q),max =    ^{sin0! +} ^,(ł) ⁰⁰⁸ «

42/rf .

(7.7)

(7.8)

^Bc,(q),min = sin a + f/„,₍₉₎ cos a - ^ Sin <z    (7.9)

Moment zginający i siłę poprzeczną od obciążenia stałego oraz obciążenia zmiennego śniegiem, w dowolnej odległości x od punktu podparcia A, oblicza sie ze wzorów:

= V_Hq)x - H^yc tg    (7.10)

Tx,{q) = V_AM - H_A,(q) tg« - q\x    (7.11)

_x _ ^,(<?) ^A,(q)ⁱ&^CC

q\

Największy moment przęsłowy znajduje się w miejscu, w którym T_x<^ = 0, a więc w odległości

V. — JJ, /.\tsra

(7.12)

Maksymalny moment zginający od strony podpory A, po uwzględnieniu zależności (7.10) i (7.12), oblicza się ze wzoru

i^A,{q)    ^A,(q) tg#)

2^i

M/\c,(q)jmax ~ ' ”’^W—^-—    (7.13)

Maksymalny moment zginający od strony podpory B oblicza się z zależności

(YbM-Hb, _Mlga)²

^MBC,(q),max    ₂^₂

(7.14)

Jeśli obdążenia z lewej i prawej strony dachu są równe (41 = ąi), to

(7.15)

u -u - ilS

™/4C,(^)^nax ~ "‘BC,(q),max ^₂

Obciążenie połaci dachowej parciem wiatru rozłożonym na długości krokwi (rys. 7.9e), wywołuje następujące reakcje prostopadłe do połaci i siły osiowe w krokwiach:

A\ =C\ = ~wilAc	(7.16)
2/jsina	(7.17)
Ahc,(i) = C, ctgy — iwjkcctgy	(7.18)
Obciążenie połaci dachowej ssaniem wiatru >v2 wywołuje następujące reakcje prostopadłe do połaci i siły osiowe (lys. 7.9f):
#2 = Cl = ^Wll/SC	(7.19)
»MSc ^2 2/rfsin a	(7.20)
Nac,( 2) = C2 ctg y = iw2/scctg y	(7.21)
Przy obciążeniu obu połaci (równoczesne parciem i ssaniem we oblicza się ze wzorów:	wiatru) siły osio-
^N*c- W ^N*c.0)+^A* 2^W,lAcaey+ 2ldsina	(7.22)
Nbcm-Nbc,( 2) +Bi = 2«'|/«cctg7+ ,na	(7.23)
Przy obciążeniu wiatrem (parciem i ssaniem) największe momenty zginające, podobnie jak w belce swobodnie podpartej, występują na środku krokwi. I tak:
M/lC,max = 0,125W]/^C	(7.24)
MbC/hu = 0,125^2/^-	(7.25)

Krokwie dachu należy obliczać jak belki jednoprzęsłowe swobodnie podparte, obciążone maksymalną siłą osiową i momentem zginającym od równoczesnego działania obciążenia ciężarem własnym konstrukcji i pokrycia oraz śniegiem i wiatrem. Jeśli krokwie są zakotwione w belkach stropowych, to belki te należy obliczać jako elementy zginane obciążeniem działającym na strop i rozciągane reakcją poziomą od krokwi.

■■iO Przykład 7.1

Zaprojektować elementy więźby dachowej krokwiowo-belkowej (krokiew + belka stropu drewnianego). Dach jest pokryty dachówką ceramiczną karpiówką (podwójnie). Kąt nachylenia połaci dachowej a = 40° (rys. 7.10). Obciążenia śniegiem i wiatrem odpowia-