Kolendowicz#7

7.21	7.20 7 i \-	*l<—^	-)lf- ^720	*1	Rys. 11-74
Q	Q	Q	Q
000	000	000	000
piunri.. i		M1IIIII11H1H-	:rn i rm i n i	u
Aa	AB	Ac	AD	AE	Rys. 11 -75
s		s
000		000
Aa	AB	AC	AD	AE	Rys. 11-76
s	s		s
000	000		000
Aa	AB	AC	A D	AE	Rys. 11-77

b)

Rys. 11-78

11.9. Belki przegubowe

Belki ciągłe wieloprzęsłowe są bardziej ekonomiczne od belek wolno podpartych, statycznie wyznaczalnych, którymi można by zastąpić poszczególne przęsła belki ciągłej. Przy tych samych rozpiętościach i tych samych obciążeniach momenty zginające w belce ciągłej są bowiem znacznie mniejsze niż w belkach wolno podpartych (por. rys. 11-56 i 11-59). Mniejsze zaś momenty zginające wymagają mniejszych wymiarów przekrojów.

■    W belkach statycznie wyznaczalnych i w ogóle we wszystkich systemach statycznie wyznaczalnych siły uogólnione wewnętrzne, a więc momenty zginające, siły poprzeczne i siły podłużne, zależą wyłącznie od obciążeń zewnętrznych. Jeśli nie ma obciążenia, to nie ma sił wewnętrznych.

■    Inaczej jest w systemach statycznie nicwyznaczalnych, w których uogólnione siły

wewnętrzne mogą powstać także wtedy, gdy nie ma obciążeń zewnętrznych., Takie przypadki mogą się zdarzyć np., gdy niektóre podpory belki ciągłej obniżą się przy nierównomiernym osiadaniu fundamentów, przy nierównomiernych zmianach temperatury, przy montażu niedopasowanych elementów itp. Czynniki te nazywamy ogólnie wpływami niemechanicznymi. Wpływy te są często trudne do przewidzenia i ścisłego określenia. W takich przypadkach przy projektowaniu konstrukcji należy przyjmować systemy statycznie wyznaczalne.    ₍

■    Zastąpienie belki ciągłej statycznie niewyznaczalnej belką statycznie wyznaczalną nie musi polegać na przyjęciu szeregu belek wolno podpartych odpowiadających przęsłom belki ciągłej. Belkę statycznie wyznaczalną można bowiem otrzymać, jeśli belkę ciągłą podzielimy na pewne odcinki, które następnie połączymy przegubami. Schemat połączenia przegubowego pokazano na rys. ll-78a. Przegub umożliwia obrót względem siebie obu połączonych części, uniemożliwia natomiast ich wzajemne przesunięcie poprzeczne i podłużne. Wynika stąd, że w przegubie nie występuje zginanie, czyli moment zginający jest równy zeru_;j Występuje natomiast siła poprzeczna i siła podłużna. Przegub jest równoważny łożysku stałemu i tak jest też często konstruowany. Na rysunku ll-78b pokazano połączenie przegubowe, jakie wykonuje się w belkach żelbetowych mniejszych rozpiętości.

■    Liczba przegubów powinna odpowiadać liczbie niewiadomych nadliczbowych, a więc

237