ksiazka 20058

wierszu urozmaicać, ilu^tr 11 jqr> go kukit-lku, ])nC_aViikq, zabawkami lub innymi pomocami    i

Dzieci tf- i 0-Ietnio UOZfy się wierszy poditzus zajęć z cali} 1^1 n|w| także Im / użyciu pomocy ilm*tmjijoyoli jego treść, nie zajęcie inilsl być tuk przemyślane, aby dzieci chętnie i z zainteresowaniom słuchały recytowanego przez imuezyciolkę wlerwui, nawet jeśli jiowtarza gol kilka razy.

Zachęcji^ dzieci do aktywnego słuchaniu kolejnych powtórzeń | tekstu wiersza przeznaczonego do nauki można w różny sposób, zależnie od jego treści i struktury, •lediiym ze sposobów sprawiających dzieciom dużo przyjemności i ułatwiających zapamiętanie wiersza jest powtarzanie przez nie refrenów, zwrotów dżwiękonuśindowr/.ych, krótkich fragmentów itp.

Podczas nauki wierszu Kwy S/.elburg Zareinbiny Wiosno irizit^{1 2 3} grupki dzieci mogo mówić występują* *• po każdej /.wrotce refreny; j

(1)    - l<Uio wiiMiinl Wumiiii iilzie]    j

śniegi w polu ginot

(2)    Idzie wimmnf Wiosna idzieI |*o |i|Uo\vycli hłofneh!

(«<) Idzie wiosnaI Whmiiii 1*1*1** 1

prowadzi jo słońce.    j

Dobrym sposobom akl_a\ w izowania myślenia dzieci i skupienia uwa* ] gi na treści powtarzanego wiersza jest stawianie przed nimi zadań do I rozwiązaniu. Zanim nauczycielka powtórzy wiersz następny raz (trze* 1 ci,czwarty) podczas łegosamcgozujęciu,stawia przed dziećmi określone I zadanie, które skłania je do bardzo uważnego słuchania. Wyjaśni np., | że gdy skończy mówić wiersz, dzieci będi* starały się określić, kto w ¹ nim by) najważniejszy, podać, jakie liście zbierał Marek w parku, jak j nazywały się dzieci, któro lepiły bałwana wiele innych, .lako przykład posłuży nam wiersz Władysława Broniewskiego Ił’ ogródku Zoni⁷: I

I. Nauczycielka pięknie deklamuje cały wiersz. Następnie pyta dzieci, czy wszystko zrozumiały i zachęca, by posłuchały jeszcze raz. sprawdziły, czy wszystko rozumiejij, a gdy tak nio jest, by zapytały. |

2 Deklamuje wiersz powtórni** Dzieci pytaji) o niezrozumiale

wyrazy i zwroty: ,,perz", ,,chmiel". .co jkjkrzywa wyniosła?" (,,A pokrzywa się rozrosła, strasznie dumna i wyniosła").

Nauczycielka wyjaśnia i znclięea dzieci, aby slucliajoe po raz trzeci zapamiętały nazwy kwiatów, któro rosły w ogródku Zosi. Wzmacnia swojj| zachętę, mówii)**, że kto najhardziej uważni** będzie słuchał, t«*n zapamięta najwięcej nazw.

J. D/.ieci słuebaju bardzo uważnie, potem wymieniają zapamiętane nazwy kwiatów. Nauczycielka jMmownie zachęca do uwużuego siu-ohunia, stwierdza j()c, że teraz zadanie ladzie Iniduiejsze, bo trzeba zapamiętać nazwy chwastów.

•I. Powtarza wierszczwarty rnz, a po skończeniu • *lzieci wylicza ji|, jakie chwasty rosły w ogródku.

Aby zajęcie nic znudziło dzieci, nauczycielka proponuje wybranie głównej bohaterki utworu Zosi, która będzie wykonywała czynności, o których mówi autor, u które wymienia nauczycielka deklamując wiersz. Jeżeli w grupie si| dzieci, które szybko uezi) się w i ciszy, Zonia może nie tylko wykonywać czynności, ale także wypowiadać niektóre zwroty, np. ,.A, wy brzydkie! Precz mi stqd" lub ..Ślicznym Kwiatkom dobrze już".

Nu zakończenie zajęcia cala grupa może już naśladować pracę Zosi w ogródku, a niektóre mówić wiersz wspólnie z nauczycielki}.

Utrwalanie litworu będzie miało miejsce w następnych dniach przy oghphtuiti ilustracji w książce, podczas pracy w ogródku, juko wprowadzenie do malowania na temat wierszu i w wielu innych momentach. C idy by nauczycielka prowadząca zajęcie powtarzała wiersz kilkakrotni** nie aktywizują*’ w s|s>só)> opisany wyżej, lub inny działalności dzieci, nauka wierszu byłaby dla nich nudnym obowiązkiem, a zapamiętanie go nastręczałoby większe trudności. Wiersz wprowadzony podczas zajęciu z culf| grupij należy utrwalać już tylko w toku pracy indywidualnej i małych zespołach, przcwidujn** takie sytuacjo lub korzyslajqc z ua<lnrzaji|eyeh się okazji. Nic uczynny powtórnie (ego samego wierszu |m>«1c/um zajęciu z cali} grnpi}

Utrwalanie wierszu w toku pracy indywidualnej jiozunlu każdemu dziecku na stosowanie własnej interpretacji, deklamowanie wiersza w >«|M>sói> wyrazisty, iiz**wnętr/.nianio własnych przeżyć, u więc i przekazanie piękna |H>ezji. Zespołowi} deklamację można stosować dopiero wtedy, jłily większość dzieci zna już wiersz dobrze i wyj>owindii go bardzo ładnie.

I SA

101

1

li. Swlburg /.iu* nilimit. Itlzir uifbo r*V«utf| iiooj,    lUOrt, Ntw.ru

2

K«ięgAmjA.

3

W. łtroninWNki; Ula tlurd. Wais/uwa IWUfi, Niinra lv«n;|jiiinm.