208
Wzmocnienie prądowe Ku
W przypadku wzmocnienia prądowego wpływ obu pętli sprzężenia zwrotnego też ulega zsumowaniu, analogicznie jak w przypadku wzmocnienia napięciowego Otrzymujemy więc następujące wyrażenie:
K:f =-
-h,
1 +
(11.24)
Dla silnego sprzężenia zwrotnego upraszcza się ono do postaci:
k. - -1 ,f +^C
rg rf
która również wykazuje stabilizacyjne właściwości układu.
Rezystancja wejściowa Rwef
Wpływ obu pętli sprzężenia zwrotnego kompensuje się wzajemnie:
(11.25)
lwef ~ hlle + h2 leRE h2leRE
h21eRc.
h,, .R^+Rr
(11.26)
21eCT F
Umożliwia to poprzez dobór odpowiednich wartości obu składowych sprzężenia otrzymanie pożądanej wartości rezystancji wejściowej. W szczególnym przypadku można pomimo zastosowania ujemnego sprzężenia zwrotnego uzyskać nie zmienioną wartość rezystancji wejściowej. W przypadku silnego sprzężenia zwrotnego graniczna wartość Rwe dana jest wzorem:
wef
(11.27)
i wówczas otrzymujemy następujący warunek dla uzyskania nie zmienionej wartości
rezystancji wejściowej: h, le » Rwef
rfrf
R/~
Rezystancja wyjściowa Rwyt
W przypadku wypadkowej rezystancji wyjściowej Rwyf dla sprzężenia mieszanego wpływ obu sprzężeń również się kompensuje:
Rwy
h21eRE
(11.28)
a w przypadku silnego sprzężenia zwrotnego prowadzi do prostej
Jpowered by
Mi siol
(11.29)
R
RCRC
wy
Również w tym przypadku można kontrolować wartość rezystancji wyjściowej, a warunek jej niezmienności (w porównaniu z układem bez sprzężenia zwrotnego) jest następujący:
^ h22e rg
W przypadku obydwu wzorów (11.28) i (11.29) nie uwzględniono wpływu rezystancji kolektorowej Rc, która jest równolegle dołączona do wyrażonej przez te wzory rezystancji Rwy.
Należy zwrócić uwagę, że bardzo istotną zaletą tego układu jest fakt zapewnienia stabilizacji wzmocnień prądowego i napięciowego oraz - co jest nowością w porównaniu z obydwoma poprzednimi układami - stabilizacji wartości rezystancji wejściowej i wyjściowej. Wartości tych rezystancji nie zależą od parametrów tranzystora - patrz równanie (11.27) i (11.29).
11.2.4. Charakterystyki częstotliwościowe
W układach elektronicznych złożonych z elementów dyskretnych najczęściej w praktyce stosowane jest sprzężenie pojemnościowe, które zapewnia separację poszczególnych stopni kaskady od siebie. Ten sposób postępowania umożliwia indywidualną stabilizację każdego stopnia.
Najczęściej stosowany układ pojedynczego stopnia wzmacniającego przedstawiono na rys. 11.10a - jest to układ potencjometryczny ze sprzężeniem emiterowym wyposażony w kondensatory sprzęgające Cs i kondensator Ce blokujący (bocznikujący) rezystor emiterowy Re. Występujące w tym układzie kondensatory Cs i Ce oraz pojemności pasożytnicze (montażowe pojemności rezystorów, pojemności złącz tranzystora) powodują uzależnienie od częstotliwości wzmocnienia oraz rezystancji wejściowej wzmacniacza. Zależność wzmocnienia wzmacniacza od częstotliwości nazywamy charakterystyką częstotliwościową.
Na rys. 11.11 przedstawiono typową charakterystykę częstotliwościową wzmocnienia wzmacniacza rezystancyjnego. Ze względu na zespolony charakter rzeczywi-