mech2 46

90

90

z na-

- n

2-3

¹⁰1 ^c "30¹ ■ "^fcr °    ^B~¹*

^A ^c “l^i ⁺ r2^ “    ‘ 45 = 1200ti cm/s,

20

Odkładamy wektory    i. v_fi (rys. 5®b) i

obrotu kół 2-3i

stąd

Ponleważ wię o

2-3

^P2-3 B = ^ = 3 cm,

_prędkośó punktu G określimy z zależności: ■" ⁿ

V_C . 2| r_k *    1200K= 3200ncn/s,

po

2-3

200 , _a-r

1200 ti

*“Ta“

*ⁿ2-5

TO-*'

zatem

-=2000 obr/min.

=. n - f    • 30    i    ^U2-3 " w    w

²~⁵ I, *2    °¹    ^ ~ ⁸⁰⁰ ~ ^5 ^<‘²°° “ ⁰⁰⁰^ ^{= 2000} obr/min. | _{po oto}n₀zeniu prędkości punktu C znajdujemy prędkość kątową koła 4:

30 ti

.39 u)

^Di ~ ^Di    , ^1 fgf*

ⁿ4 " ⁿI    ^rl^r3 ’

skąd

ⁿ4 ® ⁿII ^{= n}i "    Cn^ “ Dj) = 800 -    (200 - 000) a 1280 obr/min,

Znak "+” w odpowiedzi wskazuje, że wał II obraca się w kierunku niezgodnym z obrotem wskazówek zegara.

Prędkość kątową n₂_j kół zębatyoh 2-3 (satelitów) obliczamy stępującego stosunku:    < •

¹ 12

I " “ ^rd

skąd

Jak widać obrót kół 2-3 również jest niezgodny z ruchem wskazówek zegara. '

'    2. Bozwiązanie zadania sposobem ohwilowyoh środków obrotu.

Mająo zadane obroty głównyoh ozłonów przekładni znajdujemy prędkość punktu A osi kół sprzężonych i prędkość punktu B styku kół 1 'i 2.

o, ₌    , 80 i _a-1

i ⁼    8    1

Tin,

/•

^VB ⁼ ^1^1 ⁼ ti • 30 = 200 71 cm/s.

znajdujemy chwilowy środek

2-3

P.

A	, ^VA	1200 tc
Jł ‘	— — ^VB	^_200 w
!-3	A 2 6	^P2-3 ^B

P~ - A - P₂_^ B = r₂ = 15 cm,

1

P₂_, A = 10 cm, ^P2-3    ^=    0D*

^VC ^P2-5^C    48 .

obliczeniu prędkości punktu A (lub B) znajdujemy prędkość kątową kół

Vi

^w2-3 " F^K z drugiej strony mamy

2-3

obroty kół 2-3

30 2^9. Tl

30 u>₂-3 _

^VC 320Cbi 128n _-1

*£■ vS ⁼    3    ⁸ •

Obroty koła 4

- 1280 obr/min.

ⁿII ⁼ n4 ⁼ ^280 obr/min.

3.4. Określenie prędkości kątowych ozłonów przekładni planetarnej

z kołami stożkowymi

Zadanie K-14

Określić prędkości kątowe wału biernego II i kół 2-3 reduktora z kołami stożkowymi.

Schematy reduktorów podano na rys. 59-61, a odpowiednie dane w tabeli 22.

Przykład rozwiązania zadania

Dane wyjściowe: schemat reduktora (rys. 62)j promienie kół: r^ = 24, r₂ = 30,    = 40,    = 44 cm, tu ^ = 60 s“¹, tu ^ = -40 a^-*¹.

1. Rozwiązanie zadania metodą Willlsa

Metodę Wiłliaa, którą zilustrowano na przykładzie zadania K-13,iucżna przyjąć również dla przekładni z kołami stożkowymi,tj. kiedy osie obrotów kół przecinają się.Hależy wtedy zwiócić uwagę na następujące warunki: