Podukład II IR RS
Ewa =0: Ą 2f-H7 2r » 0 =* NJ = H2r \:r
Podukład ID: |
3RRS | |
d u w |
P - - //, = 0 |
(1) |
EYm °: |
Nx ♦ N2 - Q - 0 |
(2) |
E*a =0: |
*(5r -/) - N2’(5r +/) = 0 |
(3j |
<1) =* P = |
//,-//, = 0,01N, +0,01^, = 0,01 (N, + a/2) | |
(2) =4. N2 | ||
(3) =* N, (5r -/) = N2(Sr+f) |
N, (5r - 0,0lr) - (<2 - tf,)(5r -*• 0,01r)
4,99N,r = 5,01(2r - 5,01.V,r |:r
IOW, = 5,0 ię |: 10 => .V, = ^Q = 0,501 Q
n2 m Q - nx * ę -0,501(2 = o,499<?
P « 0.01 -(AT, + yv2) = 0.01 (0,501(2 + 0,499(2:1 = 0,01(2 = 0,0I<? = 0,01-8000 = 80 N
°dp.: ^nm - 80 N.
Zadanie 1.43
Tarcza złożona z dwóch prostokątów i półkola, o ciężarze 4(2 jest podpili la za pośrednictwem krążka o ciężarze Q. Wyznaczyć maksymalną siłę P przy której układ pozostaje w równowadze statycznej. Uwzględnić tarcic ślizgowe półkola oraz opór toczenia krążka. Punkt C jest środkiem ciężkości tarczy.
104
Statyka. 1.2 3 Równowaga graniczna mechanizmów płaskich / tarciem
Ul unie
to |H a* kroćzen i u równowagi granicznej (P > ) tarcza zacznie przemiesz-
t#m i>. w prawo. Krążek będzie się toczyć w prawo względem podłoża | * Irwo względem tarczy. Schemat obliczeniowy ma postać:
»
r luk lad 1: 3RRS | |||
c»- |
0: |
, =0 |
(1) |
0: |
", - "2 “ Q m 0 |
(2) | |
>x |
- 0: |
Q2f-N23f-H22b = 0 |
(3) |
0) |
", = |
"2 | |
)) |
", * |
Q ‘"2 | |
t ti - > |
C>-2- |
0,02ż> + M, • 3 • 0,02b - H2'2b = 0 |:(26) |
0,02C> * 0,03JV? - H7 = 0 => H7 = 0,02 Q ♦ 0,03A/,
łMiyt .i 1.2.3 Równowago graniczna mechanizmów płaskich / tarciom
105