metodykaK1

15.5 Ocena 1 Interpretacja wyników 15.5.1 Sposób obliczania wyników

Za pomocą klucza sprawdza się liczbę poprawnie wykonanych przej. badanego operacji.

Błędy mogą być następujące:

•    niewłaściwy wynik dodawania;

•    opuszczenie niektórych par liczb i niewykonanie dodawania;

•    poprawki wyniku dodawania dokonywane przez badanego.

Nie zawsze musi się sprawdzać pomyłki w całym tekście. Wystarczy wybrać około 500 operacji dodawania, ażeby obliczyć proporcje pomyłek w całym tekście. Najlepszą próbkę stanowią kolumny od 16 do 25 i dowolne cztery kolumny zawarte w okresach jednominutowych, np. między kreską 16 a 17, 17 a 18, 18 a 19, 19 a 20. Jeżeli w sprawdzanych kolumnach są opuszczenia niektórych par liczb i niewykonane dodawanie, należy sprawdzić taką samą liczbę operacji w następnych kolumnach, aby liczba wszystkich operacji wynosiła 490 dodawań. Na arkuszu testowym oznacza się błędy w dodawaniu kółkiem czerwonym, wewnątrz którego znajduje się błędna liczba, poprawki badanego oznacza się kwadratem koloru niebieskiego. Liczbę opuszczonych operacji dodawania wpisuje się za znakiem minus pod odpowiednią kolumną, np. „-5”. Jeżeli badany, zamiast drugiej cyfry wpisuje liczbę dwucyfrową, należy tego typu pomyłki również policzyć i zapisać w arkuszu dokumentacyjnym. Błędy wg ich rodzajów wpisuje się pod każdą sprawdzoną kolumną. Jeżeli badany wykonał zadanie bezbłędnie, to pod tą kolumną stawia się literę „V”. W celu zachowania jednolitości zapisów należy pod każdą kolumną wpisywać błędy wg następującej kolejności:

1)    liczba nieprawidłowych obliczeń w kolumnie;

2)    liczba opuszczeń w kolumnie;

3)    liczba poprawek w kolumnie.

Jeżeli badany w określonej kolumnie liczb nie miał żadnego błędu (punkty 1,2,3 wyżej) należy pozostawić puste miejsca pierwsze, drugie lub trzecie.

Po sprawdzeniu wszystkich kolumn oblicza się ogólną liczbę wykonanych dodawań łącznie z poprawkami i błędami (najłatwiejszym sposobem obliczenia jest pomnożenie liczby kolumn z wykonanymi dodawaniami przez 35, tyle bowiem jest dodawań w każdej z nich i odjęcie liczby opuszczonych dodawań).

Następnie należy obliczyć liczbę dodawań w poszczególnych okresach (najłatwiej obliczyć za pomocą miarki).

Przykładając miarkę do kolumn od początku okresu do końca (od kreski do kreski), można łatwo obliczyć liczbę dodawań w każdym okresie. Liczbę wykonanych dodawań dla każdego okresu należy wpisać w arkusz dokumentacyjny.

Suma operacji dodawania w poszczególnych okresach musi odpowiadać liczbie wszystkich dodawań.

Na podstawie powyższych danych sporządza się wykres krzywej pracy badanego, na osi x oznacza się czas, na osi y - liczbę dodawań w okresie.

Kształt krzywej pracy, ogólna liczba dodawań oraz liczba błędów i poprawek stanowi podstawę do interpretacji wyników badanego.

15.5.2 Interpretacja wyników:

W ocenie wyników badania bierze się pod uwagę następujące czynniki:

1)    wydajność pracy,

2)    energię i wytrwałość,

3)    dokładność i staranność,

4)    szybkość adaptacji.

Ad. 1.

Wydajność pracy interpretujemy na podstawie;

a)    ogólnej liczby wykonanych dodawań,

b)    maksimum - uzyskanego w jakimkolwiek okresie, z wyjątkiem pierwszego,

c)    wyniku uzyskanego w pierwszym okresie.

Liczbowa ocena tych trzech wskaźników' określa umiejętność szybkiej pracy. Wysokie wyniki uzyskane dla tych zmiennych oznaczają:

•    wysoki poziom inteligencji,

•    uprzednio zdobyte doświadczenie w dodawaniu,

•    skłonność do szybkiego podejmowania i wykonywania pracy.

Ad. 2.

Energię i wytrwałość interpretujemy na podstawie różnicy między średnimi arytmetycznymi ostatnich i pierwszych 4 okresów w stosunku do średniej arytmetycznej wszystkich operacji dodawania, wg następującego wzoru (zwanego procentowym przyrostem):

Yn + y* + yy, + y» r, + n

EW --4---4-xl00

Y

gdzie:	EW	- energia i wytrwałość
	Y»xsa......	- oznacza liczbę dodawań w okresie
	Y '	- średnia arytmetyczna ogólnej liczby dodawań

Wskaźnik procentowy przyrostu błędów oznacza, że badany ma tendencję do przeciwstawiania się lub ulegania zmęczeniu.

105