Miastenia

Pielęgniarstwo neurologiczne

Miastenia jest to przewlekła choroba, charakteryzująca się nużliwością (szybkim zmęczeniem i osłabieniem) mięśni.

Objawy

Głównym objawem jest uczucie zmęczenia aż do wyczerpanie. Osłabienie siły rąk i nóg, potem mięśni twarzy - opadanie powiek oraz podwójne widzenie pojawia się we wstępnej fazie choroby. Następna faza miastenii obejmuje mięśnie gardła i krtani, czego objawem jest "nosowy głos" oraz pojawiająca się dysfagia oraz trudności z żuciem pokarmów. P odpoczynku chory czuje się lepiej. Przyczyną miastenii jest autoimmunologiczny atak wyprodukowanych własnych przeciwciał skierowanych przeciwko własnym receptorom. Wynikiem tego jest spadek ilości receptorów w obrębie mięśni. Choroby grasicy, która nie uległa atrofii, nie pozostają bez związku z zachorowalnością na miastenię.

Rozpoznanie: próba misteniczna - próba podania Tensilonu Leczenie

Farmaceutyczne ma na celu zapobieganiu wytwarzania przeciwciał receptorów acetylocholiny (Mestinon);

Chirurgiczne polega na usunięciu grasicy (tymektomia), która jest bezwzględnym wskazaniem przy obecności grasiczaka (guza grasicy).

Rokowanie

W miastenii jest bardzo zróżnicowane. U niektórych pacjentów dochodzi do samoistnej remisji. W przełomie miastenicznym złe, prowadzące do śmierci w wyniku zajęcia mięśni oddechowych. Pielęgnacja:

L obserwacja pacjenta w kierunku

•    przełomu miastenicznego - niewydolność oddechowa, narastajaca duszność, niepokój, źrenice szerokie

•    przełomu cholinergicznego (przedawkowanie leku) - biegunka, poty, nudności, wymioty, bóle brzucha, niepokój, zaburzenia świadomości, źrenice wąskie

2.    zapewnienie bezpieczeństwa

3.    przygotowany zestaw do intubacji, tracheostomii

4.    zabezpieczenie w ssak

5.    zapewnienie drożności dróg oddechowych, gimnastyka oddechowa, drenaż ułożeń i owy

6.    diata półpłynna, papkowata; w okresie zaostrzeń - karmienie przez złębnik żołądkowy

7.    wykonywanie za chorego wszystkich czynności

8.    Zalecenia w okresie remisji: dbałość o prozdrowotny styl życia - unikanie infekcji, unikanie zbyt dużego wysiłku , ale nie unikanie aktywności, podtrzymywać kontakty z ludźmi.