Glin jest pierwiastkiem grupy 13 (blok p) i okresu trzeciego. Konfiguracja elektronowa atomów glinu jest następująca: ls22s22p63s23// czcionką pogi*ubioną zaznaczono elektrony walencyjne). W związkach ^stępuje on na III stopniu utlenienia. Wykazuje właściwości redukujące. Glin otrzymiye się w wyniku elektrolizy roztworu (20 - 30%) tlenku A1o03 w kriolicie. Procesom elektrodowym towarzyszy wydzielanie rolnego fluoru.
Czysty glin w zależności od postaci znajduje różne zastosowanie:
• jako lity metal - do produkcji: przewodów elektrycznych, kondensatorów elektrycznych, luster teleskopowych, naczyń kuchennych, aparatury chemicznej, do wytwarzania powłok antykorozyjnych,
• w postaci folii i blach - do produkcji opakowań i lamp błyskowych,
• jako pył - do wyrobu farb, materiałów wybuchowych i ogni sztucznych,
• w postaci granulek - do aluminotermicznego otrzymywania pierwiastków.
Związki glinu stosuje się:
• do produkcji materiałów ściernych i ogniotrwałych oraz wjubilerstwie (tlenek),
• jako środek suszący i katalizator w reakcjach chemicznych, np. odwadniania alkoholi (tlenek), chlorowania benzenu i reakcji Friedela-Craftsa (chlorek),
• w lecznictwie do okładów' (octan),
• w farbiarstwie, garbarstwie i przemyśle papierniczym, np. siarczan(VR.
Glin jest srebrzystobialy ciągliwy i bardzo kowalny (można go rozwalco-wać w folie o grubości do 0,005 mm, rozklepać w listki o grubości 0,0004 mm łub tłoczyć na zimno). Można rozdrobnić na pyl o średnicy ziaren mniejszej niż 0,0001 mm. Jest najważniejszym metalem lekkim (gęstość: 2.6989 ^r). Glin, mimo niskiego standardowego potencjału elektrodowego '^ai/ai^ = -1,66 V), nie reaguje z tlenem, w-odą i rozcieńczonymi kwasami, ponieważ na powietrzu pasywuje się tlenkiem A1203. Niepozbawiony warstewki ochronnej glin reaguje z wodą w temperaturze powyżej in0°C (oczyszczony reaguje na zimno), z wydzieleniem wodoru:
2AJ + 6H20((;1-* 2A1(0H)3 +3H21
Olrzymywanie
glinu
Zastosowanie glinu i jego związków
Glin jest składnikiem wielu powszechnie stosowanych stopów lekkich (duraluminium, magnal, silumin. skle-ron), stosowanych jako materia) konstrukcyjny m.in. części samolotów, wagonów i cystern.
221