Niebieski�rwnik może pomóc przy urazach rdzenia kręgowego

http: jl www. esculap. pl/main/print_news. html?news=23588

Ze świata nauki; 2009-08-07 [PAP]

Niebieski barwnik może pomóc przy urazach rdzenia kręgowego

Dzięki niebieskiemu barwnikowi, stosowanemu w przemyśle spożywczym, szczurom z uszkodzeniami rdzenia kręgowego udało się uniknąć porażenia kończyn - informuje pismo "Proceedings of the National Academy of Sciences".

Urazy rdzenia kręgowego są częstym następstwem wypadków - na przykład upadków z wysokości, wypadków komunikacyjnych czy skoków na głowę do płytkiej wody. W ciągu kilku godzin po urazie następuje szereg reakcji na poziomie molekularnym, w następstwie których rdzeń kręgowy poniżej miejsca urazu może zostać trwale uszkodzony - prowadzi to do porażenia kończyn unerwianych przez dany odcinek rdzenia. Najczęściej spotykane sa uszkodzenia odcinka szyjnego (co może prowadzić do porażenia wszystkich czterech kończyn) oraz odcinka lędźwiowego (porażenia kończyn dolnych).

Zespół naukowców z University of Rochester wykazał wcześniej, że ATP, substancja dostarczająca komórkom energii, w dużych ilościach (setki razy większych niż normalnie) przedostaje się w okolicę miejsca urazu. Prowadzi to do zniszczenia zdrowych, nieuszkodzonych przez uraz komórek nerwowych.

Naukowcom udało się zablokować uszkodzenia, wstrzykując do uszkodzonego rdzenia kręgowego utlenione ATP - pod jego wpływem szczurom udało się uniknąć porażenia kończyn i znów mogły chodzić. Jednak w przypadku ludzi nikt nie chciałby ryzykować wbijania igły w uszkodzony już rdzeń, ponadto utleniony ATP może powodować poważne skutki uboczne.

Okazało się, że działanie podobne do utlenionego ATP ma błękit brylantowy - niebieski barwnik stosowny do nadawania koloru kosmetykom, deserom, słodyczom czy napojom. W odróżnieniu od utlenionego ATP, barwnik wystarczyło podać szczurom dożylnie w ciągu kilku godzin po urazie

Wystąpił jednak dobrze widoczny skutek uboczny - uszy, pyszczki łapki i inne nieowłosione części ciała szczurów stały się niebieskie. Zanim można będzie ewentualnie wykorzystać podobny sposób u ludzi, potrzeba znacznie więcej badań. Co prawda przeciętny Amerykanin przyjmuje codziennie około 16 miligramów błękitu brylantowego, jednak lecznicza dawka musiałaby być wielokrotnie większa i mogłaby się okazać szkodliwa.(PAP)