Najczęściej stosowaną klasyfikacją NS jest klasyfikacja czynnościowa na podstawie kryteriów Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego NYHA (New York Heart Association), uwzględniająca stopień nasilenia objawów klinicznych występujących u pacjenta oraz tolerancję wysiłku fizycznego [HHfj: Klasa I: codzienna aktywność fizyczna nie powoduje zmęczenia, duszności ani szybkiego bicia serca — chory bezobjawowy przy zwykłej aktywności fizycznej, związanej z maksymalnym zużyciem tlenu (VO2max>20 ml/kg/min; 100W; 7 MET);
Klasa II: chory objawowy, niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej, brak objawów w spoczynku, ale codzienna aktywność fizyczna prowadzi do zmęczenia, duszności, szybkiego bicia serca (V02max 16-20 ml/kg/min; 75W; 5-6 MET);
Klasa HI: chory objawowy, znaczne ograniczenie aktywności fizycznej, brak objawów w spoczynku, ale wysiłki mniejsze niż w trakcie codziennej aktywności, prowadzą do wystąpienia objawów (V02max 10—15 ml/kg/min; 50W; 2—4 MET);
Klasa IV: chory objawowy, niemożność wykonania jakichkolwiek wysiłków fizycznych, objawy niewydolności występują w spoczynku, nasilają się przy jakiejkolwiek aktywności fizycznej (V02max< 10 ml/kg/min; 25W; 1 MET).