HM
HM
Wieś
Wróg
tiuk - autorskie kino o prowincji, miłości, przemijaniu, Wrzeciono czasu, reż. Andrzej Kondratiuk - gra z własną biografią, U Pana Boga za piecem, reż. Jacek Bromski - współczesna wieś z pogranicza wschodniego
obrazy Józef Chełmoński Bociany, Pieter Breuegeł Starszy Żniwa, Sianokosy, Leon Wyczółkowski Kopanie buraków, Stanisław Wyspiański Autoportret z żoną, Aleksander Gierymski Trumna chłopska
Skwar jest wielki, kurz wzbija się w górę. Poganie uciekają, a Francuzi nękają ich. Pogoń trwa aż do Saragossy. Na szcZw wieży wyszła Bramlmonda: z nią jej kleryki i kanoniki /'ałszyutfm wiary, których nigdy Bóg nie kochał: nie mają ani święceń, ani toitsury. Kiedy ujrzała Arabów w takiej rozsypce, głośno krzycŻM ..Mahomecie, wspomóż! Ha, mity królu, oto /x>bito naszych łudził Emir poległ tak haniebnie!"
Kiedy Marsył to styszy, obraca się do ściany, oczy jego leją łzy, głowa opada. Umarł z boleści, od klęski, która nań się zwałiłfM Oddaje duszę czart u.
(.Pieśń o Rolandzie; tłum. Tadeusz Żeleriski-Boy)
Wróg przedstawiony jest w tekstach kultury na ogół z niechęcią, czasami z pogardą, rzadziej z szacunkiem. W literaturze polskiej wrogami są najczęściej Niemcy, Krzyżacy, Rosjanie, rzadziej Szwedzi, Turcy, Tatarzy, Kozacy..,! W literaturze chrześcijańskiej zachodniej Europy wrogami są innowiercy, Odrębną kategorię stanowią zdrajcy, kolaboranci i wrogowie, którzy mają z innymi bohaterami porachunki osobiste.
' Innowiercy - wrogowie katolickiej Europy Z wielką niechęcią, nie szczędząc pogardliwych słów komentarza, charakteryzuje wrogów autor Pieśni o Rolandzie. Król Karol i jego wódz Roland ; kreowani są na rycerzy chrześcijańskich, idealnych, ich wrogowie zaś - Saraceni oraz zdrajca Ganelon traktowani są z nienawiścią i pogardą. Ich metodą postępowania jest zdrada, i „Pohaniec sprosny” (już określenie mówi samo za siebie) pojawia się w Pieśni i o spustoszeniu Podola przez Tatarów Jana Kochanowskiego, o Turkach mowa też w Panu Wołodyjowskim Henryka Sienkiewicza. Już z racji tego, że są poganami, wszyscy ci wrogowie zasługują na nienawiść i pogardę. Kmicic w Potopie I cieszy się nawet, że może tak bezkarnie przelewać ich krew.