Obraz3 2

J Św Ood« 91/^v;>

MSii «^w"'¹ J^^W0W‘

Kilka powodów/ ^fl J , nas pr^iść I* -I”""-

Astree, Disoues montaigne, Valo.s),

t£AMU5, QUKKSIIVA),

•fORUS,

ucs,

RPRISE (Piano Ljbrary, Radio Years, al Archiyes),

^ MUNDI (HM Plus, Musioue D'abord)

(Dyads)

iCURA,

5SE,

IUS,

,_mvWl1 s* XV pogłosie i echu Gdzie ze Śpiewu nie po**ta*

^w ^\vetodd*dO. *«' «rry«*>™    n,_t._m p *

£    granice naszego swata rebg.,na ekstaz, ^

t’ivc konstrukcji, katedralnej i organa|_ne), _m

te same ......- Hegla: ..Budowla gotycka w_a,_Bl *

swobodnie, uik iż celowość, choć .stn.ejc tu niew_at ‘ SSTSnow- ramka, pozostaw,aj₄c całości wygi* samo^. ne, eezcstencj,. Budowli tak.e, mc calkow.ce me w_ypdnia wszytko gubi sie " ogromie calośa; w ma.estace swej po,^

, ISniosl4o «poM“ -znos. ona w same, sobie po^ użyteczność w sferę nieskończoności.^

Do obu tez konstrukcji, katedralne,. organalne,. można odnieść określenie Petera Meyera: „dzieło o na,w,_ększej ekspre-- _we wszvstkich swoich partiach . A są przy tym quadrup|_a Perodna tak samo ostatnim ogniwem procesu ewolucyjnego organum, jak pań ska katedra Notre-Dame ,est ostatnim ogni. wem ciągu naśladownictw Saint-Dems. I zarazem też quadru-_pja PeroUna dają początek póznogotyckiej pracy motywicz-nei w układzie wielogłosowym, jak rzeźba Notre-Dame zapoczątkowuje późną fazę rzeźby gotyckiej.

Wznieśliśmy tu więc gmach pełnej formy, kamiennej i dźwię-czącej, w postaci nieledwie wysmukłej nawy. Gdy oko oswoi się z mrokiem, dostrzegamy ozdobne detale, które wyściełają kamienny szkielet. Gdy ucho oswoi się z twardym pulsem modi rozróżniamy melizmatyczne filigrany. Czasem przebi

ylcład...

nr kat. BIS 841 cena detal. 46,50 zł (•)

* * J. S. Bach egium Japan

a także... vol.l - nr kat. BIS 751 vol.2 - nr kat. BIS 781 vol.3 - nr kat. BIS 791 vol.4 - nr kat. BIS 801

je się przez masyw dźwiękowy akcent nerwowej ekspresji, wręcz płomienistej, wystrzelając iskrą w górę - to sygnał, że jesteśmy już blisko końca epoki gotyku, jego fazy schyłkowej. Idziemy wzdłuż nawy; coraz wyraźniej wyłaniają się ornamenty budowli, coraz dźwięcznej przemawia muzyka -zbliżamy się do chóru.

W pełni wydaje się uzasadniony w tym kontekście termin „gotyk" zastosowany do muzyki, którego po raz pierwszy użył R. von Ficker już w r. 1930, w blisko 70 lat po opublikowaniu dzieł Perotina w nowych czasach (przy tym pracę C. Edmonda H de Coussemakera z r. 1864 można porównać do działań, jakie wokół gotyckich katedr rozwinął Viollet-le-Duc). Rozczłonkowanie formy, linearyzm i graficzność, diafania, regularny puls, wyraźny układ strefowy, miarowe łuki ordines, zdobnictwo osadzone na solidnie wyliczonej strukturze, wznoszenie dzieła bez żadnych niemalże podstaw teoretycznych, ogólne wrażenie mistycznego czasu, który zatrzyma! się w miejscu to - bez względu na wszelkie literackie cechy przedstawionej tu propozycji interpretacyjnej dzieła muzycznego -niewątpliwe cechy architektonicznego gotyku.

Zadziwiające, jak ta struktura podatna jest na rozmaite, ^{u r}^^cz przeciwstawne klimaty, które potrafią wydobyć z niej poszczególne interpretacje; podobnie jak we wnętrzu gotyckich katedr może tu zapanować atmosfera surowego, dzikie* gr* niemal piękna, dźwięczącego w kamiennym modus, ^z udziałem brzmiących w ostro gotycki sposób instrumen-

n’ii ^Zaznacz?^{1 to} Johannes de Garlandia (Zespól Alfreda ^{L Lr}‘¹). albo też łagodnego, sensualnego światła, skłaniają* ^Cef° ^do innego zamyślenia (The Hilliard Ensemble), a na-może się pojawić naddatek nieco barokowej sprezzatur\ ^ -Pr^onisty^eg⁰ rozmycia konturów, jakby muzykę -a eor/e w Rouen malował Monet (Pro Musica Antiuqal .... i *    ‘ "tykonart podkreśla inny aspekt tej muz\ki

sens . i° i^{,V CZ}'^{łl ,nte}*^ckf: |ej piękno, czyli sensuah/m. KI ^{U A} przecież wszystkie te aspekty są

'vnctr/ • u^{h ,nlcr}P^rełatoró\v tylko - i co najwyżej *

■; ^n,ane. bo same. wszystkie w równym stopniu imma-

s. tuli ^p“^vrule*4 do najgłębszej istoty średniowiecznet

Krzysztof Lipka