Obraz9

, „«* z Bończy tematyka . ton,.a mniaiiM, _ryc^ -n«co Kra*⁴* ^t^*7_lOIW,_nl<rc_So na zachodzie I un.,n.    *

, i:»_erackich osiągnięć średniowiecza _w ,, Donaj»tę^^h    jfl_exandreis Waltera (Ciua!ter_us) '

kresie romansu naivz) t e ^ _]|g9 wykorzystana hyl_{a dn} z Chatillon.    _6|a “angielskiego Henryka 11 dedykow_anj

„apisama "»8»J^k ^_{owj który} byl wnukiem Wilhelma Zdoby*. h^Sl w Ma tekstem szkolnym. Zdaniem je, wspóle/esneg, ^■dlcv 0 Zwcierletna zasługuje na .mano _Pra«d/,wego eposu, S Walter zastosował nie tylko motywy eposu antyczne-L charak.ervs.vka postaci, obrazowamo. schematy op.sow „_p bitew wkroczenia bogów do akcji), nawet antyczne struktury (podział na księgi, segmentowanie akcji). Jego głównymi u /orami b_v|i Kurcjusz Rufus i Lukan. co nawet odnotował u swojej p₀. etyce Eberhard z Bethune: lucet Alexander Lucani luce | błyszczy Aleksander blaskiem Lukana] — wbrew pozorom, jak na te czasy to duży komplement

Drogi polskiej recepcji wątków związanych / postacią Aleksandra Macedońskiego, poczynając od łacińskiej kroniki Kadłubka i polskiej Historii Trzech Króli, prześledził Tomas/ Ślęc/ka (2003).

Ślady legendy Aleksandra Wielkiego w miniaturach pewnego polskiego kodeksu z 1335 r. badała Krystyna Secomska (! 077).

Historycy sztuki znajdują wciąż nowe mniej lub hardziej wyraźne echa wątków romansowych w artefaktach i dekoracjach, ace akowski opisał (2001) motywy / arturiańskiej powieści

IJ*^***.' ^małow‘^d,ach ściennych wnętrz książęcej ^ Stedlęeinie/Boberróhrsdorf, / połowy XIV w.,

* ^{krvgu P,aslow} swidnicko-jaworskich.

historyczny    ^cllanso» de %esu\ romans

względnie słabo u nas ro/l^{JOna nC} l0,^e,emcnty kultury dworskiej np. na pieśni dworskie ślask ^Jcs*' ^{na co}^ ^m°żcmy wskazać, zapisane po niemiecku to tvn!' ^{sięcia Henr}yka Probusa (zm. 1290) ^m°żna „zaliczać od , , °^{d pewn}y^m warunkiem będzie je 2001, s. 73).    ^{J rdt|}ycji^M (Woronczak; por. Witkowski

Charakterystycznym gatunkiem (lub motywem w innych ga-l ich) są wiersze satyryczne o życiu dworzan nacechowanym Tl da i niestałością. W polskich kodeksach z odpisami przewija °^b ten temat w wierszach obcych i własnych. Przykładem może tu ^się. Bernharda z Cicistu dialog z pocz. XIII w. między duchownym ^•1 noszą Palp<»"sta (Pochlebca). Do satyr dworskich powstałych ^{a l} Polsce zaliczyć trzeba poemat parcnetyczny magistra Mikołaja ^ _cha p_c curie nu ser i a (O nędzy dworskiego życia; ok. 1469), i 6rv przedstawia (słowa Brucknera) „wszelkie zdrożności dwor-^k'°; _stroj_Cnie się. słowa nieskromne, myśli ciągle o Wenerze, leni-^{s c} . j^i-eśli niewygody życia, narażanie się na wszelką zmienność ^>!ir\ głód”. Przeciwstawia temu reguły poczciwego życia, nawet ‘^ubóstwie. W cyklu krytycznych wizerunków poszczególnych sta-^v\ De hiis nmlis... ten sam autor poprzestaje na obrazowaniu hwystępków, które panoszą się na świecie”.

Kontrast postaw służący ocenie i skłaniający do lepszego boru różnie bywa w literaturze uwidoczniony. Raz to będzie właśnie dialog dwu reprezentantów odmiennych moralności, innym razem to bohater relacjonuje różne fazy życia, pr/y czym po jurnej młodości” następuje cnotliwy wiek dojrzały. Ten ostatni ivp reprezentuje znany u nas m.in. w odpisie Mikołaja z Lublina poemat OyuUus de \ etulci. Poemat ma trzy księgi, w 1 „opowiada niby Owidiusz, jak życie spędzał służąc miłości, księga to najciekawsza dla obszernych opisów sposobów polowania i gier rozmaitych (matematycznych, szachów i in.). w 11 awanturę miłosną, ja w nocy zamiast kochanki owę vetula uściskał, w trzeciej zmienić życie," oddaje się badaniom dogmatycznym i astronomiczny

^lS" "Aspektem kultury dworskiej nastawionym na reprezentację były publiczne uroczystości Szczególnie okazałe był)    ^

(Fijałkowski 1996), uroczyste wjazdy i pogrzeby. " z Czarnkowa w dwu rozdziałach (11-12)

relacji uroczystości pogrzebowe Kazimierza u- "•-' królewską w których uczestniczy 1 rycerz, „odziany w złocistą na pięknym stępaku królewskim, purpurą ^r" '_ysznego pani-króla wyobrażający ’. Orszak możnego, a z “    ^

cza mógł tak wyglądać:

73