Obraz9 4

wydzieliny i drobnoustrojów. Rozwój bakterii w górnych drogach oddechowy® w gardle, jamie ustnej następuje wskutek obniżenia kwaśności żołądka (środki ąg kalizujące obniżają kwaśność żołądka), co sprzyja namnażaniu się bakterii w^ lądku.

Jednym z najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi zapalenia pfuj związanych z mechaniczną wentylacją jest kolonizacja jamy nosowo-gardlowei bakteriami i ich aspiracją do dolnych dróg oddechowych.

W celu uniknięcia aspiracji pokarmu do dróg oddechowych zaleca się:

•    unieść głowę pacjenta pod kątem 30-40 stopni,

•    ograniczyć karmienie przez zgłębnik do minimum,

•    usunąć zgłębnik po karmieniu,

•    kontrolować zgłębnik poprzez motorykę jelit,

•    zapewnić efektywny drenaż wydzieliny z drzewa oskrzelowego.

Głównymi drogami zakażenia są:

•    ręce personelu,

•    zanieczyszczone powietrze,

•    zanieczyszczone urządzenia stosowane w terapii oddechowej.

W profilaktyce zakażeń górnych dróg oddechowych na oddziałach intensywnej terapii do podstawowych zasad należy;

•    mycie higieniczne rąk przed kontaktem i po kontakcie z pacjentem,

•    stosowanie do każdego pacjenta sterylnych rękawiczek w trakcie odsysa- Ą nia wydzieliny z dróg oddechowych,

•    używanie sterylnych nebulizatorów, rurek dotchawiczych, masek twarzo- 1 wych. rurek do aparatów Am bu: w przypadku drenażu opiumowego butle. dreny i rurki dezynfekować z użyciem detergentów, czyścić, osuszać

i sterylizować; najlepiej używać sprzętu jednorazowego,

•    zestaw do intubacji: łyżka laryngoskopu, kleszczyki i inne narzędzia muszą być steiylnc lub wydezynfekowane,

•    sprzęt do intubacji w zestawie (pakiecie) sterylnym, podczas intubacji roz- ' łożyć na sterylnej serwecie,

•    uzupełnianie wody w nawilżaczu respiratora w warunkach sterylnych (metoda zamknięta),

•    w' sprzęcie do prowadzenia tlenoterapii biernej — pojemniki nawilżaczy muszą być wydezynfekowane lub sterylne, uzupełnianie wody w układzie zamkniętym; maseczki tlenowe, rurki do przepływu tlenu dezynfekować termicznie lub stosować tylko jednorazowe.

5.5.4

profilaktyka zakażeń dróg moczowych u pacjenta _z systemem drenującym pęcherz moczowy

Większość zakażeń układu moczowego u hospitalizowanych pacjentów następuje w wyniku ingerencji dopęcherzowcj, tj. stosowania cewników moczowych. Jest to najczęstsza droga zakażeń powodujących bakteriurię poprzez odmiednicz-Ihjwc zapalenie nerek aż do posocznicy. Dotyczy to również pacjentów przebywających w domu, którzy mają założony cewnik na stale. Zakażenie dróg moczowych występuje najczęściej u pacjentów: w podeszłym wieku, z porażeniem zwieraczy, i neurologicznymi zaburzeniami opróżniania pęcherza moczowego, z założonym cewnikiem na stale, unieruchomionych, w ciężkim stanie zdrowia.

Zapobieganie zakażeniom w tej grupie pacjentów polega na ograniczeniu niepotrzebnych ccwnikowań i nieuzasadnionych stałych drenaży pęcherza moczowego.

Zapamiętaj:

Zapobieganie zakażeniom dróg moczowych to przede wszy stkim aseptyczne cewnikowanie oraz przestrzeganie następujący ch zasad:

•    rurka wylewowa pod kanalikiem spustowym musi być całkowicie opróżniona (w resztkach moczu może nastąpić wzrost liczby drobnoustrojów),

•    worek na mocz nie powinien znajdować się nad poziomem pęcherza moczowego (dotyczy to przemieszczeń worka podczas transportowania pacjenta, zmian pozycji),

•    nic wymieniać cewników rutynowo, chyba że jest zlecenie lekarskie,

•    cewniki wymienia się co 7-14 dni ze względu na niebezpieczeństwo zakażenia i inkrustacji; wyjątkiem są cewniki silikonowe, które można utrzymywać w drogach moczowych przez długi okres (nawet kilka miesięcy).

•    wymiana cewnika powinna odbywać się w pełnej jałowości,

•    stosować zamknięte układy odprowadzenia moczu z wentylem zapobiegającym cofaniu się moczu ze zbiornika do przewodów odprowadzających mocz,

•    miejsce nakłucia przed pobraniem moczu bezwzględnie dezynfekować.

•    próbki moczu na badanie należy pobierać tylko przez nakłucie miejsca do tego przeznaczonego w układzie odprowadzającym mocz,

•    opróżniać pojemnik zbiorczy raz na dobę, o oznaczonej godzinie, i dokumentować ilość moczu,

•    pielęgniarka po opróżnieniu worka powinna dezynfekować ręce mimo używania rękawiczek jednorazowego użytku,

•    stosować obowiązujące procedury wykonywania zabiegów: cewnikowania, płukania pęcherza, pielęgnowania chorego z cewnikiem założonym na stałe,

•    u mężczyzn stosować zabezpieczenie w kształcie prezerwatywy z cewnikiem i codziennie je zmieniać, dbać o higienę członka.

•    wnikliwie obserwować pacjenta pod kątem wystąpienia temperatury, dreszczy, bólu, pieczenia cewki moczowej,

•    wykonywać okresowe badania moczu na zlecenie lekarskie.

251