_ inicjatywę oraz ważki aigument polityczny, uzmadnij^ wytraca pBCCtwn*o»'' ' J ’ Prusam, Poczynania zakonu zostały znt^. jego pretensje do «W** )du ,akżc ten drugi proces apostolski mc przynj^
lizowane i być rezultatów-(Nowak 1975, ■
Środki stoso wówczas sprawę z przydatności sztuki do
dzeniem. że zdawaIj. h j & lakie cele mogły być impulsem do
osiągania celów poi V ^ mwego; juz otoczenie Bolesława Krzy-
^rUwi spisanie jego czynów w konwencji apoks woustego zlecato konjeczność zmiany wizerunku władcy.
“k*“,y f”inie -*
^^SSrSiewu kierlesza w 1245 r„ a skończyliśmy na
» ZL» nod Grunwaldem i później. Mysl.my o cpizo-sptewte BWnd-W P * wo)no żartować z tych rzeczy, ale gdyby
kiwań jakiegoś prowokatora...
12. Pamięć; księgozbiory i czytanie
Przechowywać starannie i chronić od zaprzepaszczenia
30|ix 1268 — Księżna Salomea testamentem ustanawia fundację muzealną /e swoich zbiorów.
Zainiując się utworami powstałymi z natchnienia różnych muz może zapominamy, iż były one córami bogini pamięci Mncmozyne. Aktywną dbałość o tradycję jesteśmy skłonni przypisywać raczej , nam bliższym nowoczesnemu muzealnictwu wyrosłemu /romantycznych zainteresowań przeszłością narodów, może oświeceniowemu zbieractwu kuriozów, ostatecznie pasji renesansowych poszukiwaczy zabytków antyku. Tymczasem kultywowanie tradycji, pamięć, realizowane były w średniowieczu nie tylko przez akty duchowej komemoracji, ale także troską o materialne nośniki pamięci. Do pierwszych zaliczymy dziejopisarstwo i żywotopisarstwo, to ostatnie z ważnym środkiem w postaci czytań liturgicznych. Pamię-toroy. jak nasz pierwszy d/iejopis (lali Anonim, opowiedziawszy Da stępie wierszem legendę o cudownych narodzinach Bolesława •krzywoustego), w jej konkluzji jako temat kroniki określił spisanie 'kiejów „tego księcia” natomiast w pierwszych słowach własciwe-8°dzieła uzasadnia potrzebę pisania historii:
Ponieważ na rozległych obszarach świata królowie i ksiązęia dokonują cr wielu czynów godnych pamięci, które / powodu niechęci i niedbalosci. a *artł n'U',C1 ' ^ra^u ludzi uczonych, okrywa milczenie uznaliśmy za rzecz nicktórc czyny książąt polskich opisać raczej skromnym [naszym] Bo|Ct|. Ze Wzt>lędu na pewnego chwalebnego i zwycięskiego księcia imieniem pototnnojj-1* n,C w °»ó,c z tych godnych uwagi zdarzeń nic zachować u a
179