umiejętność przedstawiania trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie zgodnie z prawami widzenia [...]”.
Sformułowanie praw perspektywy przyniósł renesans. / ilippo Brunelleschi (1377-1446) - architekt, rzeźbiarz i złotnik
Rys. 7-19. Tomasso Masaccio: fresk „Trójca Święta”, 1427 r. Santa Maria Novella, Florencja
- w 1425 r. ogłosił opracowane przez siebie reguły konstrukcji perspektywicznej. Malarz Tomasso Masaccio (1401-1428) wprowadził jej zasady w swojej twórczości. Oczywiście, przed Masacciem wielu artystów stosowało w swoich obrazach elementy perspektywy, ale to właśnie on we fresku „Trójca Święta” (rys. 7-19) wykonanym w nawie bocznej florenckiego kościoła Santa Maria Novella użył perspektywy centralnej do ustalenia relacji między dziełem a widzem. Uważa się, że był pierwszym, który w pełni wykorzystał konstrukcję geometryczną do odtworzenia przestrzeni trójwymiarowej w dwóch wymiarach płaszczyzny obrazu (rys. 7-20 i 7-21). Dla wielu historyków sztuki to właśnie zastosowanie zasad perspektywy stanowi ważny wyróżnik początków malarstwa renesansowego.
Rys. 7-20. Schemat konstrukcji perspektywicznej fresku Tomasso Masaccio „Trójca Święta”
Rys. 7-21. Przekrój hipotetyczny fresku Tomasso Masaccio „Trójca Święta” według Sanpaoloesiego
139