Technologia betonu 21
Właściwości betonu muszą być dostosowane do wymagań technicznych stawianych przed budową. Technolodzy opracowują skład betonu według zapotrzebowania. Wymagania dotyczące jego właściwości odnoszą się zarówno do betonu świeżego jak i stwardniałego.
2.2.1. Wskaźnik wodno-cementowy
Stosunek masy wody (w) do cementu (c) ma wpływ na beton pod względem:
- związku kryształów cementu kamiennego,
- wytrzymałości i gęstości betonu stwardniałego.
Proporcja wodno-cementowa wskazuje ile należy użyć wody do danej ilości cementu.
w ^ masa (ciężar) wody w kg (~l)
c ~ masa (ciężar) cementu w kg
Podwojona masa cementu wynosi w-c = 0.5 | |
Przykład: ciężar wody = 25 I |
z tego wynika: |
ciężar cementu = 50 kg |
w-c = 251: 50 kg = 0,5 |
Idealną proporcją w-c byłoby 0,4; wówczas woda zostałaby całkowicie związana w procesie twardnienia cementu.
Skutek uboczny: przy tej proporcji w-c byłoby ciężko stosować beton, ponieważ jest za gęsty. Najlepsza proporcja w-c: 0,5 do 0,75.
Przy tych proporcjach tworzy się nadmiar wody, który podczas twardnienia ulatnia się i pozostawia drobne kanaliki odwadniające. Jednakże trzeba się z tym pogodzić ze względu na łatwość użycia świeżego betonu. Norma podaje wzór proporcji w-c w celu uzyskania określonych wartości.
Jak duży jest wpływ proporcji w-c na najważniejszą właściwość beronu - na jego 'wytrzymałość na nacisk - ukazuje tabela:
Proporcja wodno-cementowa w-c |
= 0,4 |
= 0,5 |
= 0,6 |
= 0,7 |
= 0,8 |
Wytrzymałość betonu na nacisk w % |
100 |
87 |
70 |
55 |
44 |
Wynik: Podwojenie proporcji w-c z 0,4 na 0,8 zmniejsza wytrzymałość na na cisk betonu o ponad połowę! (ze 100% na 44%).