Obraz
3 3

*24

31

rzyswajanie ^ jednoczes-il, zdobywa-

ego i organizacja w życie nego w szko-lakże zadania owawczej nad

organizowania czasu wolnego, zapewnienia dożywiania i żywienia, a także rozwijania aktywności ruchowej dzięki wychowaniu fizycznemu, a ponadto rozwijać na szeroką skalę działania wyrównawcze, kompensacyjne dla dzieci z tzw. mi-krouszkodzeniami w rozwoju psychofizycznym".

I. Wołczyk i M. Winiarski, podobnie jak pozostali pedagodzy tego okresu, podnoszą rangę zajęć pozalekcyjnych, ze względu na ich szczególne walory wychowawcze. Ich zdaniem pozwalają one bowiem na kształtowanie cech osobowości wszechstronnie rozwiniętej. Zwracają uwagę na to, by działalność zapewniająca bogactwo sytuacji i bodźców rozwojowych uważana była za równie ważną, jak działalność dydaktyczna i nie przeciwstawiano sobie obu kierunków działania, ale rozpatrywano je jako układ sprzężony - o wzajemnych uwarunkowaniach

ifWzajem ierwszy ’ ¹

systemie śro-mach wzrostu dramować na-lokalnego, or-calnym, a tak-za przejawianą

czą (J. Wołczyk obowiązana do:

elementów¹⁰⁰.

Najważniejsze cechy procesu wychowania w szkole w latach osiemdziesiątych, zdaniem G. Pańtak i M. Winiarskiego, to: powiązanie podstawowych celów z ideałem wychowania socjalistycznego (zwłaszcza w dziedzinie wychowania ideowo-moralnego, patriotycznego i społecznego); dominacja zasady wychowania w zespole i przez zespół, położenie akcentu na rozwijanie wielostronnej aktywności uczniów, traktowanej jako niezbędny warunek zachodzenia w jednostce procesów osobotwórczych¹⁰¹. Ponadto, podkreślana jest zasada odwoływania się do przeżyć i doświadczeń dzieci w toku inspirowania i organizowania różnorodnych zajęć wychowawczych, a z tym wiąże się uwzględnianie wymogu indywidualizacji w procesie wychowania i podmiotowego traktowania wychowanków. I wreszcie ostatnia z cech - proces wychowania wykracza poza teren szkoły i obejmuje także pozaszkolne tereny aktywności dzieci i młodzieży¹ \

lak można wnioskować na podstawie przeanalizowanej literatury, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w funkcji wychowawczej akcentowano zna czenie aktywizacji uczniów w procesie poznawczym i jednoczesne wcho zenie ich w^f role społeczne. Kładziono nacisk na działalność dzieci i młodzieży w orga nizacjach uczniowskich, zajęciach pozalekcyjnych, aktywność w organizowa życia w klasie, szkole, a także w środowisku lokalnym. Zwracano uwagę na si nc powiązania szkoły z rodziną, młodzieżą pozaszkolną i instytucjami \ o mi w środowisku. Dostrzegano potrzebę wychodzenia oczni w P⁰⁷^ w celu zdobywania nowych doświadczeń niezbędnych do funkcjonowania w spo

szkoły podstawowej-irszawa 1972, s. 274.

” 1. Wołczyk, M. Winiarski (red.), Szkoła otwarta,.., s. Ibidem, s. 227.

^,0' Por. H. Muszyński. Przemiany organizacji chowanie” 1976. nr 1. s. 20 i dalsze.

H ,■ metod wychowania w szkole. .Nauczyciel i Wy-

a<*ic 17/0, nr 1, S. £.\! I UdlStv.    V 4"?

^,oł G. Pańtak. M. Winiarski. Szkoła środowiskowa.......