W literaturze geologicznej podawane są różne systematyki skał magmo- j wych. Najdokładniejsze podziały wymagają wnikliwych badań laboratoryj- j nych, jednakże w geologicznej praktyce terenowej i inżynierskiej stosuje się , zwykle uproszczoną klasyfikację skał.
W przedstawianej w niniejszym skrypcie systematyce przyjęto za podstawę I podziału skład mineralny i warunki powstawania skał. Między poszczegól-J nymi grupami skał, wydzielonych w każdym podziale, a więc i w przyjętym w niniejszej pracy, istnieją stopniowe przejścia skał jednej grupy do drugiej. Skała nie jest przecież utworem o ściśle ustalonym składzie mineralnym, strukturze i teksturze, a cechy te w tej samej grupie skał zmieniają się w pew- ] nych granicach. Przyjęty podział skał magmowych uwzględnia przede wszystkim warunki powstawania skał (patrz tabela 3.3 i rys. 3.1). Pod tym względem dzielimy skały magmowe na:
• skały głębinowe (plutoniczne),
• skały wylewne (wulkaniczne),
• skały żyłowe.
Od warunków powstania skały zależy jej budowa.Tak więc struktura i tekstura, zależne od warunków krystalizacji, są podstawowymi kryteriami makroskopowego oznaczania typów genetycznych skał magmowych.
Skały głębinowe powstające w głębi ziemi, gdzie panują sprzyjając© warunki krystalizacji, mają zawsze struktury jawnokrystaliczne - zwykle grubo*] i średnioziamiste, rzadziej drobnoziarniste; tekstury zbite i nieuporządkowane.
Skały wylewne cechują struktury porfirowe i skrytokrystałiczne lub szkliste; tekstury są najczęściej zbite i bezładne, ale mogą być również poitifl watę jak i uporządkowane.
Skały żyłowe są trudne do rozpoznania. Mogą one mieć różne struktury: jawnokrystaliczne, skrytokrystałiczne i porfirowe. Tekstury są zwykle masywne, nieuporządkowane.
Znacznie bardziej skomplikowany jest podział skał magmowych oparty na składzie mineralnym (tabela 3.3). W podziale tym wyróżnia się pięć grup: skały kwaśne, obojętne, zasadowe, bardzo zasadowe i skrajnie zasadowa (melanokralyczne). Zarówno ze względu na zastosowanie jak i na najczęstsze występowanie w podłożu budowlanym, największe znaczenie w technice maj; dwie pierwsze grupy skał. Z tego właśnie powodu w niniejszym opracowaniu będą omówione tylko najczęściej występujące grupy skał kwaśnych i obojętnych.
Skały kwaśne charakteryzuje nadmiar krzemionki, czyli bezwodnika kwasu krzemowego (Si02), co przejawia się występowaniem kwarcu w ilości ponad 10% wszystkich składników skały. Dominującym składnikiem mineralnym w grupie skał kwaśnych są skalenie (ok. 60%) i kwarc (ok. 30%). Ilość minerałów ciemnych jest niewielka (ok. 10%), w związku z czym skały te są najczęściej jasne,
Skały obojętne zawierają krzemionkę w równowadze, tzn. nie zawierają kwarcu, wskazującego na nadmiar krzemionki, ani skaleniowców, wskaJ
żujących na jej niedobór. Dominującymi minerałami są skalenie, minerały ciemne występują w ilości 15—40%. Najbardziej kwaśne z grupy skał obojętnych, tj. sjenit i trachit, mogą zawierać kwarc w ilości do 10%.
Dalszy podział w obrębie tych zasadniczych grup przeprowadzono na pod-Nlawie przewagi poszczególnych minerałów (tabela 3.3). Minerałami tymi z reguły są skalenie. Przewaga któregoś ze składników skaleni decyduje 0 przynależności do poszczególnych rodzin skał.
Tabela 3.3
Podział skał magmowych
i |
Minerały dominujące |
Skład mineralny |
Skały głębinowe |
Skaty wylewne |
Skaty żyłowe | |||
Nazwa |
Występowanie w Polsce |
Nazwa |
Występowanie w Polsce | |||||
1 r 0 c t t J t t n |
O cc < $ LU 2 UJ _J < c/j |
Kwarc Odoklaz Plagioklazy kwaśne Miki Amfibole Pirokseny |
>- Ci o 1— 2 < CC o |
GRA NIT |
Sudety; Karkonosze, Kudowa Zdrój Przedgórze Sudeckie: Strzelin, Strzegom |
RIOLIT |
Sudety: okolice Kłodzka, Wałbrzycha, Kamiennej G., Lwówka, Złotoryi i Jawora |
h- >- h- < s (D UJ CL h~ —1 Q_ < |
Kwarc Odoklaz Plagioklazy kwaśne Miki Amfibole Pirokseny |
GRA- NO- DIO- RYT |
Tatry |
DELLE- NIT |
Sudety: G.Kaczawskie G.Walbrzyskie okolice Krakowa | ||||
Kwarc Odoklaz Plagioklazy kwaśne Biotyt Amfibole Pirokseny |
TONA- LIT |
Sudety: Kotlina Kłodzka Góry Złote |
DACYT |
okolice Lanckorony | ||||
Odoklaz |
Sudety: |
Sudety: | ||||||
Plagioklazy |
Kotlina Kłodzka |
Góry | ||||||
kwaśne |
S.IFNIT |
okolice Niemczy |
TRA- |
Kaczawskie | ||||
Miki |
CHIT | |||||||
Amfibole | ||||||||
iii z |
Pirokseny | |||||||
Plagioklazy |
Sudety: |
Pieniny: | ||||||
- |
(Ollgoklaz, |
Kotlina Kłodzka |
okolice | |||||
O rn |
2 UJ |
Andezyn) |
niHRYT |
okolice Niemczy |
ANDE- |
Szczawnicy, | ||
O |
Amlibole |
i Złotego Stoku |
ZYT |
Krościenka, |
>- | |||
Biotyt |
Czorsztyna |
cr | ||||||
«.i |
co |
Pirokseny |
Ul | |||||
Plagioklazy |
Przedgórze |
Sudety |
O CC | |||||
c/j |
(Labrador, |
Sudeckie: |
BA- |
i Przedgórze |
Q_ | |||
Bylowni!) |
fiARnn |
Masyw Ślęży |
ZALT |
Sudeckie, |
25 < | |||
Pirokseny |
okolico Nowei |
(MELA- |
okolice |
—i | ||||
Ollwln |
Rudy |
FIR) |
Krakowa | |||||
— |
Amlibole |
Nii/wy iknl podmie w tnboll ulu uw/glęiliilnją nn/w nlnrydi, takich |<ik portu, czy dinbnz Nazwy to powoli wychodzą I utycia
27