W literaturze geologicznej podawane są różne systematyki skał magmowych. Najdokładniejsze podziały wymagają wnikliwych badań laboratoryjnych, jednakże w geologicznej praktyce terenowej i inżynierskiej stosuje się zwykle uproszczoną klasyfikację skał.
W przedstawianej w niniejszym skrypcie systematyce przyjęto za podstawę podziału skład mineralny i warunki powstawania skał. Między poszczególnymi grupami skał, wydzielonych w każdym podziale, a więc i w przyjętym w niniejszej pracy, istnieją stopniowe przejścia skał jednej grupy ’do drugiej. Skała nie jest przecież utworem o ściśle ustalonym składzie mineralnym, strukturze i teksturze, a cechy te w tej samej grupie skał zmieniają się w pewnych granicach. Przyjęty podział skał magmowych uwzględnia przede wszystkim warunki powstawania skał (patrz tabela 3.3 i rys. 3.1). Pod tym względem dzielimy skały magmowe na:
• skały głębinowe (plutoniczne),
• skały wylewne (wulkaniczne),
• skały żyłowe.
Od warunków powstania skały zależy jej budowa.Tak więc struktura i tekstura, zależne od warunków krystalizacji, są podstawowymi kryteriami makroskopowego oznaczania typów genetycznych skał magmowych.
Skały głębinowe powstające w głębi ziemi, gdzie panują sprzyjające warunki krystalizacji, mają zawsze struktury jawnokrystaliczne — zwykle grubo-i średnioziarniste, rzadziej drobnoziarniste; tekstury zbite i nieuporządkowane.
Skały wylewne cechują struktury porfirowe i skrytokrystaliczne lub szkliste; tekstury są najczęściej zbite i bezładne, ale mogą być również porowate jak i uporządkowane.
Skały żyłowe są trudne do rozpoznania. Mogą one mieć różne struktury: jawnokrystaliczne, skrytokrystaliczne i porfirowe. Tekstury są zwykle masywne, nieuporządkowane.
Znacznie bardziej skomplikowany jest podział skał magmowych oparty na składzie mineralnym (tabela 3.3). W podziale tym wyróżnia się pięć grup: skały kwaśne, obojętne, zasadowe, bardzo zasadowe i skrajnie zasadowe (melanokratyczne). Zarówno ze względu na zastosowanie jak i na najczęstsze występowanie w podłożu budowlanym, największe znaczenie w technice mają dwie pierwsze grupy skał. Z tego właśnie powodu w niniejszym opracowaniu będą omówione tylko najczęściej występujące grupy skał kwaśnych i obojętnych.
Skały kwaśne charakteryzuje nadmiar krzemionki, czyli bezwodnika kwasu krzemowego (Si02),co przejawia się występowaniem kwarcu w ilości ponad 10% wszystkich składników skały. Dominującym składnikiem mineralnym w grupie skał kwaśnych są skalenie (ok. 60%) i kwarc (ok. 30%). Ilość minerałów ciemnych jest niewielka (ok. 10%), w związku z czym skały te są najczęściej jasne.
Skały obojętne zawierają krzemionkę w równowadze, tzn. nie zawierają kwarcu, wskazującego na nadmiar krzemionki, ani skaleniowców, wska-żujących na jej niedobór. Dominującymi minerałami są skalenie, minerały ciemne występują w ilości 15-40%. Najbardziej kwaśne z grupy skał obojętnych, tj. sjenit i trachit, mogą zawierać kwarc w ilości do 10%.
Dalszy podział w obrębie tych zasadniczych grup przeprowadzono na podstawie przewagi poszczególnych minerałów (tabela 3.3). Minerałami tymi z reguły są skalenie. Przewaga któregoś ze składników skaleni decyduje o przynależności do poszczególnych rodzin skał.
Tabela 3.3
Podział skał magmowych
Nazwy grup |
"jpr |
Okład |
Skały głębinowe |
Skały wylewne |
<3 % | |||
O Mo U mineralny |
Nazwa |
Występowanie w Polsce |
Nazwa |
Występowanie w Polsce | ||||
SKAŁY KWAŚNE |
SKALENIE 1 KWARC |
Kwarc Ortoklaz Ptagioklazy kwaśne Miki Amfiboie Pirokseny |
GRANITOIDY |
GRA NIT |
Sudety: Karkonosze, Kudowa Zdrój Przedgórze Sudeckie: Strzelin, Strzegom |
RIOUT |
Sudety: okolice Kłodzka. Wałbrzycha, Kamiennej G., Lwówka. Złotoryi i Jawora |
H < s o UJ #- o. < |
Kwarc Ortoklaz Ptagioklazy kwaśne Miki Amfiboie Pirokseny |
GRA NO WO- RYT |
Tatry |
0EHE- NIT |
Sudety. G.Kaczawskie G.Wafcrzyskie okolice Krakowa | ||||
Kwarc Ortoklaz Ptagioklazy kwaśne Bioty! Amlfcote Pirokseny |
TONA- LIT |
Sudety: Kotlina Kłodzka Góry Złote |
DACYT |
okolice Lanckorony | ||||
Ili |
OrtoHaz Ptagioklazy kwaśne mi Amfiboie Pirokseny |
SJENIT |
Sudety. Kotkna Kłodzka okolice Niemczy |
TRA CHIT |
Sudety: Góry Kaczawskie | |||
1— |
Ptagioklazy |
Sudety |
Pieniny | |||||
_ |
- |
(Ołigołdaz. |
Kotkna Kłodzka |
okolice | ||||
O |
Z Ul |
Andezyn) |
niAOVT |
okokce Niemczy |
ANDE- |
Szczawnicy, | ||
O |
—1 |
Amfiboie |
i Złotego Stoku |
ZYT |
Krościenka, |
> | ||
>• |
c SC |
Biotyt |
Czorsztyna |
cc | ||||
CO |
Pirokseny |
u. | ||||||
< SC |
Ptagioklazy |
Przedgórze |
Sudety |
er | ||||
CO |
(Labrador, |
Sudeckie: |
BA- |
i Przedgórze |
CL 2 | |||
Bytowmt) |
r.ARort |
Masyw Ślęży |
ZALT |
Sudeckie. |
< | |||
Pirokseny |
okolice Nowej |
(MELA- |
okokce | |||||
Oiiwin |
Rudy |
F1R) |
Krakowa | |||||
Amfiboie |
Nazw/ skal podane w tabeli nie uwzględniaj nazw starych, takich jak: porfir, czy diabaz. Nazwy te powoli wychodzę z użycia.
27