K»xl/iiu Nrgacrawilr - Cambidae
25-35 nuu. N«k*z> bez wątpienia do nąjpięknięjszych dużych biegaczy. Rozprzestrzenieni, I oeje. K: »V
Biegacz górski (Carabus aryensis Herbst.)
15-18 on, Charakteryzuje się /nac/n^ zmiennością ubarwienia. U niektórych osobników <j<w 2 brązowawe, u innych zielonkawa, fioletowe, miedziane łub czarne. Lekko wypukłe pokrywy?!?*'* tnry podłużne rzędy wzgórków. Zamieszkuje górskie i podgórskie lasy. Rozprzestrzenienie-(od północnych Włoch przez zachodnią i środkową Europę po rejony północne kontynentu) SWwP* Japonia. ’
Biegacz gruzełkowaty (Carabus yariolosus F.)
25-H mm. Zalicza się go do podrodzaju Hygrocarabns, co oznacza, że przebywa on w śnakiwHi wilgotnym. Zamieszkuje mokradła, przede wszystkim w rejonie gór i pogórzy, ale żyje także**? sychających kałużach powstałych na leśnych drogach. Jest rzadki. Rozprzestrzenienie: Europa (•*??' dniowa część środkowej Europy. Rumunia. Bułgaria. Francja). ***•
Biegacz leśny (Carabus silvestris Pan/.) .
I6-2S mm Jest dosyć podobny do blisko spokrewnionego z nim C. Jinnei; oba zalicza się dopodn* dząju Orinoawibus. Ubarwienie ma zmienne, przechodzące od metalicznie zielonego przez miedza. dc do odcieni czcmi. Podobnie jak C łtnnei zamieszkuje górskie lasy. Rozprzestrzenienie: środko** Europa.
Biegacz złoty (Carabus aurafus L.) 5
20-27 mm Na pierwszy rzut oku można by go pomylić z biegaczem ziclonozłotym (C. aurortiirnti aJc różni się od niego większą i szerszą tarczką oraz szerokimi żeberkami na pokrywach (żeberka u biegacza zklonazlotcgo są wąskie i ciemne). Zimują owady dorosłe. Samice składają jaja wiosną i lucn a następnie giną. Pod koniec lata pojawia się ich potomstwo. Chrząszcz ten żyje na polach upraw, nych i w ogrodach. jest bardzo pożyteczny. Poluje na różne ślimaki, chrabąszcze i larwy sionki ziem maczanej. W ciągu dnia zjada 1.3 raza więcej pokarmu niż sam waży. Rozprzestrzenienie: Europa od północnej Hiszpanii po środkową Europę. Wschodnia granica jego zasięgu przebiega przez Polskę
Biegacz wregaty (Carabus cancellatus mig.) 6
IS-27 mm. Nudy do dużych biegaczy o pokrywach ozdobionych wzgórkami. Jest podobny do kilku dalej opisanych biegaczy, z którymi dosyć łatwo można go pomylić. Podstawowe ubarwienie nu miedziane, czasami z zielonkawym odcieniem. Nogi są czerwonawe lub czarne. Dobrze i szybko biega, żyje zarówno na połach, jak i w lasach. Zimują owady dorosłe. Samica składa późną wiosną i latem jaja długości 4.5 mm. Rozwój przebiega podobnie jak u innych dużych biegaczy. Pod koniec lata pojawiają się osobniki dorosłe nowego pokolenia. Chrząszcze i larwy są bardzo drapieżne. Pokarm ach stanowią różne ślimaki, dżdżownice, larwy owadów, wśród których nic brakuje nawet larw sionki /tenuuaczanej. W obrębie swego zasięgu tworzy kilka podgatunków. Rozprzestrzenienie: Europa (od północnych Włoch po Finlandię i Norwegię, rzadki w wielkiej Brytanii). Syberia.