R»xlsiru hlrpciimaic - CambiJar
Biegacz granulowany (Carabus granulatu* L )
5891 Jc'1 |®SW brąwwy i zielonkawym odcieniem wa Mjoękicj na polach. Chrząszcze zimują w ziemi w koleKk^hlJIi^^?*0 h>waczarny k I 50 cm. Samka składa na w££ mniej więcej ^To*h££fc* aicmcm zaar/chuje ię w ziemi, dorosła schodzi jeszcze slcbici V
czww/a. óaady dorosłe po wylęgu pozostają z rcuulv w Xm|j- kolebkę, w luircj gu W
niekiedy wschodzą na powierzchnię, a przed nadejściem zimy fdSft*
mrChmjszsve , larwy są drapieżne. Na polach są efcktywnymUcmcami g*l 2?
Europie odpdfaocfiel
Biegacz gładki (Carabus glabratus Payk.)
22-32 mm. Wysiępujc od nizin po wyższe tereny górskie (2000 m n.p.m.). 2yjc w lasach r*^, >
gu dnia. Preferuje wilgotne stanowiska. Po deszczu poławia się licznie na leśnych dro«iS»7**«£ tu płynących w lasach potoków. Rozprzestrzenienie: Europa. Ural. % pc*7
Biegacz dołkowany (Carabus irregularis P.)
19-jł) mm. Należy do dużych górskich biegaczy. Wyszukuje stare próchniejące pniaki jodł> . 3 Na stanowiskach, na których żyje. można znaleźć w jednym miejscu nawet kilkadziesiąt oijk tego gatunku, na ogól jest jednak rzadki. Występuje od maja do sierpnia. RozpizeatrzenfenS**1 skte i podgórskie rejony środkowej i zachodniej Europy, bytu Jugosławia. Rumunia.
Lesz tmskuwczak (Nebria breyicollis F.)
9-14 mm. Należy do drobniejszych, ciemno ubarwionych biegaczy. Żyje na żyznych glebach >. ? nicznych na nizinach i pogórzach, gdzie jest liczny. Rozprzestrzenienie: Europa. Kaukaz. A/j* EjS* sza. północna Afryka (Algieria). ^**1
Wyszczerek żwawy (Notiophilus biguttatus F.) .
5 mm. Jest najliczniejszym europejskim chrząszczem z tego rodzaju, którego przedstawicie* rozpoznać po charakterystycznie dużych oczach. Wyszczerek żwawy żywo biega wśród igliwia dzfc jest liczny. Rozprzestrzenienie: region palcarktyczny.
Owal nik nadwodny (Omophron limbatum F.) z
6-7 ram. Przebywa zagrzebany w piaszczystej glebie nad brzegami rzek. gdzie występuje wioną | lem. Rozprzestrzenienie: Europa, północna Afryka.
Niestrudek błyszc/.yk (Bembidion lampros Herbst.) 7
2.8-4 mm Jest przedstawicielem rodzaju, do którego należy kilkadziesiąt gatunków drobnych i h». dzo do siebie podobnych chrząszczy. Oznaczenie ich nic Jest łatwe nawet dla specjalisty. Podobnie jak większo*? bicgaczowmtych. ten malutki chrząszcz jest drapieżny: żywi się drobnymi larwami on*, dów oraz ich jajami. Najczęściej występuje na polach i łąkach. Rozprzestrzenienie: większa część Ea-ropy. Syberia. Ameryka Północna.
Źuchwieri głowacz (Broscus cephalotes L.) .... ., . 8
17-22 mm. Ma trafną gatunkową nazwę łacińską, która pochodzi od greckiego słowa etphol*a, oznaczającego głowę. Rzeczywiście ma dużą głowę. która na wysokości oczu macaką samą szerotak fj£ przednia cześć tarczki. Do tej cechy nawiązuje również jego polska nazwa. Chrząszcz Cen wyaę-mc najczęściej na nizinach i pogórzach, najchętniej na stanowiskach o piaszczystym podłożu. Wy grzebule w/jemi korytarze, u wejścia których czatuje na przechodzące obok ofiary. Jego łupea pada wiele różnych owadów, głównie larw. Podobnie jak większość przedstawicieli rodziny biep-emmych jest pożyteczny. Rozprzestrzenienie: przede wszystkim środkowa 1 północna Europa, sięga do Francji i środkowych Wioch, a na Bałkanach po byłą Jugosławię.