bezkręgowce I (12)

Biegacz złocisty Carabus auratus, A

Jego przeciętna długość wynosi 20-27 mm. Jest to jeden z naszych najpiękniejszych chrząszczy. W odróżnieniu od innych biegaczy poluje głównie w ciągu dnia. Niszczy wiele szkodliwych owadów, w tym również gąsienice pierścienicy nadrzewki i larwy stonki ziemniaczanej. Jeden osobnik zjada w ciągu doby około 10 gąsienic motyli, larw lub poczwarek innych owadów. Biegacz złocisty porusza się niezwykle szybko. W ciągu 10 sekund pokonuje odległość około 1 metra. W Polsce występuje dość rzadko. Spotykany jest na obrzeżach lasów i ląk; unika terenów suchych i dużych kompleksów leśnych.

Biegacz gładki Carabus glabratus, B

Zamieszkuje wilgotne lasy, głównie sosnowe, w centralnych i północnych regionach Polski. Ten dość duży chrząszcz (22-34 mm długości) poluje na ślimaki, gąsienice i dżdżownice. Często żywi się także padlina. Zaniepokojony może wytryskiwać sok żołądkowy (na odległość I m) o bardzo charakterystycznym zapachu kwasu masłowego. Wydzielina ta jest szczególnie niebezpieczna, gdy dostanie się do oczu człowieka, bowiem może spowodować silne poparzenia.

Biegacz obrzeżony

Carabus marginalis, C

Ma 20-25 mm długości. Jest podobny do bardziej pospolitego biegacza fioletowego, ale ma wyraźnie zielone lub niebieskie obrzeżenie pokryw. Można go spotkać w lasach, zwłaszcza w starych borach sosnowych. W Polsce występuje rzadko, jest gatunkiem ginącym.

Carabus clathraatus, D

Spośród innych biegaczy wyróżnia się charakterystycznym szerokim i spłaszczonym ciałem o długości 20-38 mm. Występuje na nizinach. Zamieszkuje śródleśne bagna i torfowiska. Może żerować jxxl woda. Prowadzone na szeroką skalę melioracje sprawiają, że gatunek ten jest coraz rzadziej spotykany.

Sfa&atea zm