38045 owady I (2)

Biegacz złocisty

Carabus auratus, A

• Przeciętna długość - 20-27 mm. Jest to jeden z naszych najpiękniejszych chrząszczy. W odróżnieniu od innych biegaczy poluje głównie w ciągu dnia. Niszczy wiele szkodliwych owadów, w tym również gąsienice pierścienicy nadrzewki i larwy sionki ziemniaczanej. Jeden osobnik zjada w ciągu doby około 10 gąsienic motyli, larw liih |xx /warek innych owadów. Porusza się niezwykle szybko. W ciągu 10 sekund pokonuje odległość około 1 metra. Biegacz złocisty występuje u nas dość rzadko. Spotykany jesl na obrzeżach lasów i lak; unika terenów suchych i dużych kompleksów leśnych.

Biegacz obrzeżony

Carabus marginalis, B

• Ma 20-25 mm długości. Podobny jest trochę do biegacza fioletowego, ale ma wyraźne zielone lub niebieskie obrzeżenie pokryw. Można go spotkać w lasach, zwłaszcza w starych borach sosnowych. W Polsce występuje rzadko, jest gatunkiem ginącym.

Biegacz gładki

Carabus glabratus, C

• Zasiedla wilgotne lasy, głównie sosnowe, w centralnych i północnych regionach kraju. Ten dość duży chrząszcz <22-34 mm długości) poluje roa ślimaki, gąsienice, dżdżownice. Często żywi się także padlina. Zaniepokojony może wytryskiwać sok żołądkowy (na odległość 1 m) o bardzo charakterystycznym zapachu kwasu masłowego. Wydzielina ta jest szczególnie niebezpieczna, gdy dostanie się do oczu człowieka, bowiem nx>że spowodować silne poparzenia.

Carabus clathratus, D

• Spośród innych biegaczy wyróżnia się charakterystycznym, szerokim i spłaszczonym ciałem o długości 20-38 mm. Występuje na nizinach. Zamieszkuje śródleśne bagna i torfowiska. Może żerować pod woda. Prowadzone na szeroka skalę roboty melioracyjne sprawiają, że gatunek ten jest coraz rzadziej spotykany.

Larwa

biegacza złocistego

Ybbttai) JJJ

19