owady I (27)

Życiorek brązowy

Hcmcrohius pini. A

Rozpiętość skrzydeł od 13 do 17 mm. Jest to najpospolitszy gatunek życiorków w Środkowej Europie. Należy do rzędu sieciarek. lesl bardzo |x>dobny do zlotooka, z którym jest blisko spokrewniony. Różni się od niego głównie paciorkowatymi czulkami. Larwy życiorków niszczą głównie mszyce, ale również czerwce, roztocze i inne drobne szkodniki. Cecha charakterystyczna larw jest sposób maskowania się w środowisku. Po wyssaniu ofiar przyczepiają sobie na grzbiecie i odwłoku icli „skórki”. W ten sposób mogą się poruszać wśród swych przyszłych ofiar nie zauważone. Owady dorosłe polują w koronach drzew. Niszczą jaja i drobne szkodniki.

Skorek pospolity

Forticula auricularia, B

Ma 10-14 mm długości. Skorki lubi.) miejsca ciepłe i wilgotne; prowadź.) nocny tryb życia. W ciągu dnia ukrywaj.) się w różnych szczelinach, pod kamieniami, w ściółce itp. Postacie dorosłe pojawiaj.) się na przełomie lipca i sierpnia. Okres godowy Ima od jesieni do wiosny z przerwami, gdy znacznie spada temperatura. Jesieni.! samica buduje ze szczątków roślin i z piasku domek, w którym wiosna składa jaja. Od tej pory nie dopuszcza tu samców i opiekuje się jajami oraz młodymi larwami. Gdy larwy dorosną, często się zdarza, że pożeraj.) własnq matkę. Skorki zupełnie niesłusznie posądzane s.) o to, że wchodzą do uszu śpiącym ludziom i przegryzają bębenki. Jest to oczywiście nieprawda. Cęgi służ.) skorkom głównie do odstraszania i obrony przed innymi owadami. W zasadzie skorki sa pantofagami, c żyli s.) wszystkożeme. Nie wykazuj.) specjalizacji pokarmowej. Zdarza się, że niekiedy wyrządzają szkody w gospodarstwach ogrodniczych, lecz ich drapieżność w stosunku do mszyc i innych drobnych owadów w pełni rekompensuje wyrządzone przez nie szkody.

Larwa

życiorka bryzowego

69