owady I (6)

Niepylak apollo

Parnassius apollo, A

•Jego rozpiętość skrzydeł dochodzi do 80 mm. Jest to gatunek typowo górski, spotykany na wysokości do 2200 m n.p.m. Przednie skrzydła a|X)lla nie maja na brzegach zewnętrznych łusek i sa przezroczyste. Stad nazwa tego motyla - niepylak. Lot motyli przypada na lipiec i sierpień. Niepylak lata powoli, ociężale i łatwo go schwytać, dlatego często pada łupem kolekcjonerów i handlarzy. Motyl ten jest najbardziej żywotny w gorące, słoneczne dni. Zbiera wtedy nektar z kwiatów rosnących na górskie h, leśnych lakach, przy czym ulubione dla dorosłego apolla sa kwiaty ostów. Gąsienice natomiast żerują na różnych gatunkach roz-chodnika. Na początku ubiegłego wieku niepylak apollo występował bardzo licznie w Pieninach, schodził do ic li podnóży i odwiedzał kwiaty w przydomowych ogródkach. Obecnie motyl ten spotykany jest bardzo rzadko.

Niepylak ninemozyna

Parnassius mnemosyna, B

• Przypomina nieco pospolitego bielinka kapustnika. Ma jednak o wiele mocniejsze skrzydła o rozpiętości skrzydeł do 50 mm. Brzegi zewnętrzne przednich skrzydeł, podobnie jak u apolla. sa nieopylone. Lot motyli odbywa się głównie w czerwcu. Gąsienice niepylaka mnemozyny sa podobne do gąsienic apolla, żerują jednak nic na rozchodniku, lecz na różnych gatunkach kokory-czy. W Polsce mnemozyna występuje bardzo rzadko w Karpatach i Sudetach (na wysokości do 1500 m n.p.m.}. Jego występowanie zostało również stwierdzone na Mazurach. Podobnie jak apollo często staje się Jupem kolekcjonerów i handlarzy „trofeami” entomologicznymi.

Gąsienica niepylaka apolla żerującą na rozchodniku

SftaM®s) OT

27