7652914994

12

poczuli aię wtedy Niemcami.Wręcz przeciwnie - uczestniczyli w wojnie obronnej 1939 roku,w okresie okupacji przebywali w obozach jenieckich i nie wyrzekli się swoich polskich korzeni będąc dobrymi Folakami wyznania ewangelickiego.

W okresie 15 lat trwania seminarium - egzamin dojrzałości zdało 310 absolwentów na 354 dopuszczonych do egzaminów,co stanowi 85,8 procent.Uwzględniając trudności jakie towarzyszyły działalności ostrzeszowskiego seminarium w czasie jego trwanie, z całą pewnością należy ocenić wyniki nauki pod względem rzeczowym jak i metodyczno - pedagogicznym jako bardzo zadawalające.

LOKALIZACJA

Bardzo dotkliwie dawał się odczuwać brak własnego oraz odpowiedniego budynku szkolnego.W miarę rozwoju seminarium,"stara sądownia" przy ul .Krakowskie j okazsła się zs ciasna dla zwiększającej się liczby klas i pomieszczeń interna tu.W 1922/23 roku szkolnym,seminarium liczyło już trzy kursy.Z pomocą jsk już wsp-mniałem i wyjścia z kłopotliwej sytuacji ułatwił miejscowy inspektorat szkolny,a szczególnie w osobie inspektora Stanisława Hęćki, który za zgodą swoich władz nadrzędnych odstąpił w miejscowej szkole ewangelickiej dwie izby szkolne.Znalazły w nich pomieszczenie kursy seminaryjne I i II.W gmachu miejscowego gimnazjum udało się się uzyskać dzięki życzliwości Magistratu Miasta pomieszczenie dla III kursu.

W roku szkolnym 1923/24 przeniesiono już wszystkie wtedy cztery kursy do gmachu gimnazjum przy ul.Zamkowej,na podstawie uprzednio zawartej umowy z Magistratem,w której Kuratorium Szkolne w Poznaniu zobowiązało się do określonych świadczeń za użytkowanie przez seminarium lokalu.W roku szkolnym 1926/27 seminarium zajmowało tu 8 izb szkolnych.Pokój dla grona nauczycielskiego mieścił się w suterenach.Kancelarię seminarium używaną też do posiedzeń Redy Pedagogicznej urządzono w osobnym budynku rządowym przy ul .Zamkowej,gdzie w czasach zaboru był dpm mieszkalny inspektora szkolnego,zaś od 1921 roku dyrektora seminarium.

Bibliotekę nauczycielską i uczniowską ulokowano w gmachu