p3260389

RoiInna rącłytwwal* I Tm hin*ktc

/ahójka wic loże ma iPhnae w/garis Fali.)    j I

5-a mm. Jeu    m E n^lk:/mc)u>vh galuntów £ rodziny rącv)umaiyvłi. której przedstawiciele n\*.

fj nUH.vn> udział w ograniczaniu Hc/cbnoki nUi^^h N/kodnlkńw leśnyvh i rolniczych. Dorośle mu-tho* ki Kgo gatunku    ju# od początku maja nż. do ko«Wn wr/ełnia na kwiatach porastających I

fcąa nnhn / n.iUin> hakU\łbn»il)vh. ale można je spotW Często także na dzikim bzie c/amym. 1^.

«) nv«i>«H w    S ufnych motyli dzicnn>vh i nocnych, jak dotychczas stwierdzono. c4o- I

io\icOend/icvi<citi    ! Rozprzestrzenienie: cala Eurazja.

R^d)a wielka ITachina grossa L.)    2 I

15-20 mm. Należy do mj|£l przedstawicieli rączycowatych. W całym rejonie wy*tępowaiu_B I ftśoęjia    sierpniu. SB jednak raczej pojedynczo. Larwy jej rozwijają się w gąsienicach n54-

mvłi du/>vh motyli, np. zauiisaka borowca (Hyloicus pinastri). barczatki sosnówki (DendrólUnus af. mii. barczatki dębówki (laiinom/w quenrus). barczatki mail nówki (Macrolhyhicia ruhi). Roz. I n ui żenienie: Eurazjo.

Rączyc* rdzawa {Tachina fera L)    3

11-14 mm HgnHfi się Żółtym w znacznej mierze ubarwieniem odwloką. W miesiącach letnich wy. stępuje na macierzance. Larwy pasożytują w gąsienicach motyli z rodzin jedwabni kowal ych 1 sów. unn Rozprzestrzenienie: Europo. Azja po Japonię, północna Afryka.

B gzowotr I Oestridae

Giez owczy lOestrus ovis L.)    4

Id-12 mm. ZvS w>/ęd/ic tam. gdzie hoduje się owce. Samica w okolicy nozdrzy owiec składa ży. we larw y. które wchodzą początkowo do jamy nosowej, później stopniowo przedostają się do zatok przy nawowych. 1 raekicdy do zatok czołowych owcy. Drażnią śluzówkę, więc zaatakowane owce kicha* ją. a poza tym chudną. Larwy żywią się wydzieliną śluzówki. Dorosła larwa (długości 22-28 mm) wypada z jamy    1 podczas kichania owcy. Przepoczwarc/a się w ziemi. Rozprzestrzenienie: ko-

HBOpobtyCCTC.

Rodzina, podskórowale - Hypodermatidoe

Giez bydlęcy (Hypoderma bovis L.)    5

15-15 mm. Jest postrachem bydła, które na jego widok I odgłos brzęczenia rzuca się do ucieczki. Samica składa jaja na sierści, najchętniej w tylnej części ciała tydta (często na nogach). Larwy wwiercają się pod skórę Stwierdzono, że ich liczba jest u byków kilkakrotnie wyższa niż u krów. Larwa jest owalna, długości 30 mm. Rozprzestrzenienie: region palcarktyczny. Ameryka Północna.

Rząd: pchły - Siphonaptera Rodzina: pchłowafe - Pulicidae

Pchła ludzka iPulex irritems L.)    6

2-3.5 mm. Występuje najczęściej późnym latem. Żyje nu człowieku oraz no zwierzętach domowych i dziku, h i kucie, psie, wilku, borsuku I in.). Żywi się krwią. Spłaszczone z boków ciało ułatwia jej prze* ■ ■ wartki sierści gospodarza. Potrafi również, dobrze skakać. Przypuszcza się. że ten uciążliwy pasożyt przeszedł na człowieka z psa. Samica składa ok. 400 jaj w zakurzonych miejscach oraz na legowiskach ssaków. Larwy są saprofagic/nc. a ich rozwój odbywa się bardzo szybko. Rozprzestrzenienie: gatunek kosmopolityczny.

Rodzina krrtówkowutr - HystrichopsyUidae

Pchła krecia, kretów ka (Hystrichopsylla ralpae Curtis)    7

3.5-6 mm Jest największą europejską pchłą. Żyje na różnych ssakach (krecie, ryjówkuch. myszach, nornikach iml.i także I ich gniazdach. Nie występuje zbyt licznie, jest związana z niżej położonymi. przede    HS zadrzewionymi terenami. W gniazdach żywicieli występuje przez cały rok. Rcu-

Eurazja (od Wielkiej Brytanii po Syberię). Kaukaz.

yto