podsumowanie

Podsumowanie

Pe.Tce.pcja .muzyki — aczkolwiek 'Opiera się na .zasadniczo stałych zasadach funkcjonowania organów recepcyjnych —• jest procesem. ipodlegającym zmianom. I talk np. locena jakości brzmiieniia elementów muzycznych (interwałów, akordów) -podlegała w historii najróżniejszym ocenom. Dysonansem określano coraz to inne współbrzmienia; w czasach najnowszych dysonans — jako pojęcie niezgodności brzmienia — zostaje zastępowany przez określenie „jakości współbrzmienia”. Elementy muzyczne nabierały znaczenia w zależności od zmieniającego się kontekstu muzycznego oraz od nawyków i upodobań odbiorco¹ w.

Przemiany -w traktowaniu i 1umkc jonowaniu tych samych układów dźwiękowych w -rozwoju historycznym wykazują najdobitniej, jak istotny dla dzieła muzycznego jest typ samego odbiorcy, jego nawyki, upodobania — cały mechanizm psychoso-cjologicznyeh uwarunkowań słuchania i przeżywania muzyki.

Rozliczne badania nad percepcją muzyki wyróżniły kilka typów odbiorczych według ich właściwości struktury psychicznej oraz nawyków odbioru muzyki. Mimo podobnego reagowania w obrębie jednego- typu na bodźce muzyczne, każdy słuchacz per-cypuje i przeżywa muzykę w sposób jemu tylko właściwy. Dzieje się tak głównie dlatego, -że ka-żdy z nich ma utrwalony w pamięci odmienny zespół przeżyć, wyznaczany swoistymi warunkami życia. Muzyka dociera do świadomości i wyw^rołuje określone -przeżycia przebijające się przez tę indywidualną warstwę „historii” danego osobnika.

Badania nad wpływem muzyki na upośledzonych -słuchowo wykazują, że o przeżyciu muzycznym decydują nie tylko wrażenia słuchowe, ale i inne, -'wywoływane -drganiami powietrza, docierającymi -do człowieka pozasłu-chowymi drogami przewodnictwa. Ta dziedzina wymaga bliższych badań.

Wiele nieporozumień w odniesieniu do percepcji (wyrażających się m. im. w -nie zrozumiałoś ci utworów muzycznych) ma swe źródło w oderwaniu się twórcy od zasad „językowych” muzyki, panujących w danym kręgu kulturowym. Normy twórcy i normy odbiorcy nie mogą przekraczać pewnych granic Odmienności. Bowiem po ich |przekroczeniu dzieło przestaje funkcjonować jako zjawisko- ispołeczne.