r^so \WT>Vu^
piegus©
Wykład 5
W kontakcie z pasożytem lub grzybem istnieje kilka możliwości:
1. brak inwazji -wniknięciu postaci inwazyjnej nie towarzyszy rozwć pasożyta czy grzyba; przykładem może być obecność swoistych przeciwciał przy braku p< herza bąblowcowego po zarażenia się jajami Echinococcus lub obecność swoistych pr; ciwciał w przypadku toksoplazmozy lub pneumocystozy
2. inwazja bez zakończeniu cyklu rozwojowego - choroba może być igodna, np. zapalenie skóry po wniknięciu larw Schistosoma, ale może też mieć przebi g ciężki kończący się zgonem jak w przypadku Toxocara i Anisakis; w przypadku grzybów może być to grzybica jednoogniskowa
3. inwazja z zakończeniem cyklu rozwojowego - np. w przebiegu glistnicy; inwazja może być objawowa lub bezobjawowa, a nasilenie objawów zależy od liczebności pasożyta czy grzyba w żywicielu, od wirulencji, czyli zjadliwości szczepu, od np. stanu immunologicznego żywiciela; zarówno w przypadku pasożytów jak i grzybów zakażenie może być jednoogniskowe lub uogólnione; często mogą być inwazje mieszane: pasożyty i grzyby; pasożyty (glistnica i lamblioza, glistnica i malaria, pełzakowica i lamblioza)
Istnieje wiele czynników, które zwiększają ryzyko zakażenia pasożytami lub grzybami. Często tych czynników bywa kilka i się nakładają.
Z ekologicznego punktu widzenia czynniki, które sprzyjają zarażeniom to:
1. Hodowla zwierząt i konakt ze zwierzętami Rozwój zasobów wodnych Przegęszczenie populacji i migracje ludności Behawior człowieka Zwyczaje kulinarne Medycyna ludowa i współczesna
to
Zoolodzy, dla których rezerwuarowymi żywicielami są zwierzęta domowe, stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka. Szczególnie dotyczy to osób mieszkających na wsi, rolników, hodowców zwierząt, treserów, weterynarzy. Chodzi tu o kontakt zarówno bezpośredni ze zwierzętami, jak i o kontakt z odchodami tych zwierząt. Niebezpieczeństwo zarażenia pasożytami zwierząt wynika również z odławiania dzikich zwierząt, istnienia ogrodów zoologicznych, parków naturalnych, a także prowadzenia olbrzymich hodowli, np. 50 tys. świń czy 100 tys. b^dła, 2 min kur. Wówczas istnieje możliwość zarażenia zwierząt pasożytami, którymi w warunkach naturalnych nie mogłyby się zarazić.
Stąd u człowieka włośnie po zjedzeniu mięsa zwierząt roślinożernych. Inne przykłady: bablowica, toksokaroza i grzybice skóry., M^
Ad.2
Tworzenie sztucznych zbiorników wodnych, budowanie tam, systemów nawadniających, które sprzyjają szerzeniu się ^oltófcfAttórych krążenie związane jest ze środowiskiem wodnym, np. schistosomozy, onkocerkozy czy malarii. Również niebezpieczne są zrzuty wody przemysłowej do <
zbiorników wodnych, a mianowicie najczęściej jest to bardzo ciepła woda, więc zmienia temperaturę * wody zbiornika. Część organizmów może ulec wyginięciu, inne będą się namnażać. Niebezpieczeństwem jest namnażanie się pełzaków wolnożyjących z rodzaju Naegleria, które wywołują zmiany w OUN i stanowią zagrożenia dla życia człowieka. Przykład: okolice Ślesina.
Ad.3
Przegęszczenie populacji wpływa na większe prawdopodobieństwo zarażenia. Przykładem chorób pasożytniczych jest owsica czy lamblioza. Samolot ze strefy tropikalnej może zabrać komara, który w
miejscu, w którym normaln trypanosomoza (też migracyjna;
Ad.4
nie występuje, spowoduje malarię. Innym przykładem jest
Zależy od wieku, rozwoju psychicznego, od uwarunkowań socjalno-kulturowych (przykład Filipin). Parazytozy: schistosomoza - zv.; ązana jest z zanieczyszczaniem przez ludzi swoimi odchodami wody, która ściekami może płynąć do rzek i zarażać pasożytami; echinokokoza, w niektórych krajach do ^(KjbOWsk, ^garbowania skóry wykorzystuje się wywar z dodatkiem kału psa; cysticerkoza, hodowanie świń w niehigieniczcnych warunkach. Dawniej ogródki przydomowe nawoziło się zawartością szamba, co jest groźne dla zdrowia (moda ta powraca obecnie).
Niektóre praktyki religijne sprojają lub zapobiegają szerzeniu się chorób pasożytniczych. Żydzi i muzułmanie nie jedzą mięsa wieprzowego, wobec tego tasiemczyce wywołane przez tasiemca uzbrojonego i włośnica nie wy ępują u nich. W krajach islamskich obowiązkowe jest obycie się po mikcji lub defekacji. Sprzyja to ozwojowi schistosomozy. Hindusi wędrują do miejsc świętych i by ( , uzyskać duchowe oczyszczenie muszą zażyć kąpieli w rzece. To może przyczynić się do szerzenia
brankumkulozy. o^rcV^f\\C&)ua
'J Inne zachowania - geofagia - oożywanie ziemi, obecne u dzieci bawiących się w piaskownicy. W
piasku może znajdować się glist . włosogłówka lub tęgoryjec.
; ^^Obgryzanie paznokci i ogólne nie irzestrzeganie higieny sprzyja inwazjom świerzbu i wszy.
Ad.5
Zmieniły się zwyczaje konserwacji żywności, np. szynka jest szprycowana, a nie wędzona. Mniej używa się soli zabójczej dla mikroorganizmów. Część osób lubi półsurowe produkty, w których może kryć się Anisakis. Żywienie może ulec wtórnemu zanieczyszczeniu (owsiki kucharki).
Niektóre stadia inwazyjne pasożytów mogą zanieczyszczać pożywienie:
1. jaja - warzywa i owoce
• tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus)
• glista ludzka (Ascaris lumbricoides)
• glista psia (Toxocara canis)
• glista kocia (Toxocara cati)
• włosogówka ludzka (Trichuris trichiura)
Z larwy % o robak medyński (Drancunculus medinensis) - w wodzie TB
• włosień kręty (Trichinella spiralis) - surowe, niedosmażone mięso
• Anisakis sp. - surowe, niedosmażone ryby
3. cysty-w wodzie
• lamblia (Giardia lamblia) '} u? *v
• pełzak czerwonki (Entamoeba ni stoły tica)
4. oocysty - na warzywach
• toksoplazma (Toxoplasma gondii)
5. metacerkarie
• motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) - w surowej sałacie, warzywach
• przywra (Paragonimus sp.) - surowe raki, kraby
6. plerocerkoid - w surowym, niedosmażonym mięsie ryby
• bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum)
7. cysticerkus - surowe, niedosmażone mięso
• tasiemiec uzbrojony (Taenia solium)
• tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata)
8. bradyzoity, tachyzoity - naturalnie w pożywieniu: surowe, niedogotowane mięso
• toksoplazma (Toxoplasma gondii)
Av?Aoi>\ pruwY^- jjCu^
f^O, ‘^fpo
Page 27 of 52
Page 28 of 52