gRrrtińka
Funkcja legendO pozwala na wyświetlanie legendy do wykresu. Ta funkcja ma tak wiele argumentów, że legendę można praktycznie dowolnie sformatować. Poniżej przedstawiamy deklarację funkcji legendO:
legendO, y=NULL, legend, fill=NULL, col=par("col") , lty, lwd, pch, angle=45, density=NULL, bty="o", bg=par(“bg"), box.lwd=par("lud"), box.lty=par("lty"), pt.bg=NA, cex=l, pt.cex=cex, pt.lwd=lwd, xjust=0, yjust=l, x.intersp=l, y.intersp=l, adj=c(0,0.5), text.width=NULL, text.col=par("col") merge=do.lines && has.pch, trace=FALSE, plot=TRUE, ncol“l, horiz=FALSE, title=NULL, inset=0)
Opis wybranych argumentów tej funkcji znajduje się w tabeli 4.2. Przykładowe wywołanie zaprezentowane jest na rysunku 4.40, a kod, którym zostało wygenerowane, umieszczony jest poniżej.
legendOtop" , c(expression(x> ,expression(x'2) ,expression(x"3)) , fUl-c(" red" , "orange", "yellow") ,ncol=2,title=“ legend O")
Tabela 4.2: Argumenty funkcji legendf) | |
x, y |
Współrzędne określające położenie legendy (w układzie współrzędnych rysunku) lub jeden z napisów "bottomright", "bottom", "bottomleft", "topleft", "top", "topright", "right" lub "center" słownie określający położenie legendy na wykresie. |
xjust, yjust |
Argumenty określające, jak legenda ma być wyśrodkowana względem punktu (x,y). Parametry te mogą przyjmować wartości z przedziału [0,1] (wartość 0.5 oznacza wyśrodkowanie). |
legend |
Ten argument powinien wskazywać na wektor napisów, opisów poszczególnych elementów wykresu. |
fili |
Argument wskazujący na wektor kolorów. Jeżeli zostanie wskazany, to przy kolejnych opisach będą rysowane pudelka pokolorowane kolorami określonymi przez elementy tego wektora. |
lwd, lty |
Parametry linii (szerokość i typ), która ma być narysowana przy kolejnych opisach. Linia nie będzie rysowana, jeżeli żaden z tych parametrów nie zostanie określony (tak więc domyślnie przy opisach legendy nie jest nic rysowane). |
x.intersp, y.intersp |
Argumenty pozwalające kontrolować odległości pomiędzy pionowymi lub poziomymi elementami legendy. |
plot |
Wartość logiczna, jeżeli jest równa TRUE, to legenda jest rysowana, jeżeli FALSE to legenda nie jest rysowana, ale wyznaczane są współrzędne elementów legendy, które można odczytać z obiektu będącego wywołaniem funkcji legendO. |
ncol |
Liczba kolumn, w których umieszczane będą opisy. Domyślnie ncol=l, co odpowiada pionowej jednokolumnowej legendzie. |
horiz |
Wartość logiczna, określająca czy kolejne opisy w legendzie będą rysowane pionowo horiz-FALSE czy poziomo horiz-TRUE. |
title |
Tytuł legendy. |
Aby umieścić symbole matematyczne na wykresie należy posłużyć się obiektami klasy expression, które opisują wyrażenia matematyczne. Dla większości funkcji, które jako argument przyjmują napis możemy zamiast napisu podać obiekt tej klasy.
Obiekt klasy expression tworzy się funkcją expression(). Za jej pomocą można wygenerować niemal każdą formułę matematyczną, którą można wygenerować w BfTfcpCu. Do uzyskiwania różnych symboli lub dodatkowych znaczków służy wiele specjalnych komend. Ich dokładną listę można przeczytać wywołując polecenie ?plotmath. Przykład działania funkcji expression() umieszczony jest na rysunku 4.40, a kod generujący ten przykład umieszczony jest poniżej.
n funkcją eipression możemy wprowadzać i wyświetlać formuły matematyczne
text(2,2,expression(cos(x)*2 + sin(x)*2),cex»2.5)
text(l.2,1.5,expression(ln(x/y)j,cex=l.4)
text(2.7,1.l,expression(x'5 - 4*x“3),cex=l.8)
text(2.4,2.7,axpression(exp(cos(x~2)-xj))
Jest kilka sposobów aby wybrać kolor w R.
• Można skorzystać z predefiniowanych nazw kolorów.
• Można skorzystać z funkcji, które generują kolory w określonej palecie kolorów.
• Można też określić kolor podając składowe koloru (w układzie RGB lub HSV)
W R możemy kontrolować kolor praktycznie każdego elementu graficznego. Argument col funkcji graficznej pozwala na ustalanie kolorów linii lub puriktów, argumenty col.main i col.sub pozwalają na ustalenie koloru tytułu lub podtytułu, argumenty col.axis i col.lab pozwalają określić kolory osi oraz etykiet osi.
4.3.7.1 Predefiniowane nazwy
R rozpoznaje 657 nazw kolorów. Ich pełna lista znajduje się na rysunku 4.37. Listę rozpoznawanych w systemie R nazw można otrzymać korzystając z funkcji colors ( ) lub coloursO (wynik działania obu funkcji jest taki sam).
4.3.7.2 Palety kolorów
Kolejnym sposobem definiowania kolorów jest użycie palety kolorów. Paleta zawiera określone spektrum kolorów. Odpowiednimi funkcjami możemy zażyczyć sobie wybrania określonej liczby kolorów ze wskazanej palety. Pięć palet znajduje się w standardowym pakiecie grDevices, są to:
• rainbow(grDevices), kolory tęczy,
• heat.colors(grDevices), kolory od czerwieni po żółć,
• terrain.color8(grDevices), kolory od zielonego przez brązowy po srebrny,
• topo.colors(grDevices), kolory od niebieskiego przez zielony po blady róż,
• cm.colors(grDevices), kolory od cyjanowego przez biały po róż.