podniebne

Podniebne rozmowy - L Łącz

-    Kto ty jesteś? - spytała jedna mała chmurka - druga większą.

-    Jak to kim? Nie widzisz?

-    Widzę, ale wyglądasz trochę jak zajączek.

-    Jak zajączek?

-    No tak? Tu masz brzuszek, tu uszy, a tajn ogonek!

Większa chmura zaczęła się śmiać.

-    Owszem, widziałam kiedyś zajączka, ale ja nim nie jestem. To mój przyjaciel wiatr nadał mi taki kształt.

-    To wiatr jest naszym przyjacielem? - zdziwiła się mała chmurka. - Zawsze mnie tylko popycha i muszę się przesuwać tam, gdzie on chce.

-    Kieruje nami, to prawda, ale jest mądrzejszy i wie co robi. Mnie przywiał tu z daleka.

-    Mnie też. Miło mi, że się spotkałyśmy. O! Teraz wyglądasz jak samochód: tu bagażnik, tu koła!

-    Przyjemnie się z tobą rozmawia, ale czuje pierwsze chłodne podmuchy. Spójrz tam - na lewo!

Mała chmurka zamarła z przerażenia. Na horyzoncie było zupełnie ciemno! Niebo miało kolor ciemnogranatowy, prawie czarny.

-    Co to może być? Pierwszy raz w życiu, widzę coś podobnego!

-To zbliża się burza - wyjaśniła starsza chmura,

-    Będzie padał deszcz, a może nawet grad.

Za chwilę wiatr z pewnością rozpędzi nas w różne strony.

-    Ale może znów się spotkamy? Polubiłam cię. - Jesteś taka ładna!

-    Ty też - uśmiechnęła się duża chmura. - Wyglądasz jak kwiat i masz śliczny, bielutki kolor. Ja jestem bardziej szara. Czuję, że wiatr popycha mnie w stronę lasu! Do zobaczenia.

-    Do widzenia! - wołała mała chmurka już z pewnej odległości.

Płynęła szybko po niebie. Co chwila zmieniała się w coś innego:

z kwiatu w drzewo, z drzewa w rower, a z roweru w okulary.

Nagle zobaczyła tuż, przed sobą znajomy szary kolor!

-    O, to ty! Znów jesteśmy razem - ucieszyła się.

-    Tak, to ja - usłyszała znajomy głos - Wiatr połączył nas w jedną dużą chmurę. Teraz na zawsze jesteśmy już razem. Cieszysz się?

-    Pewnie! Ale teraz uciekajmy przed burzą! Boję się jej.

Po burzy, jak to zwykle bywa, znów wyjrzało słońce, a nasze chmury odpłynęły w świat razem. Wyglądały teraz jak duże serduszko.