reakcje wymiany ligandów doświadczenia

JF®

ligandów_;

9HIHHK f|ii|i|p

i^aHn

ir--"ff~fę. <^n    ^- w ;-•-,vn.:Jf?^vM¹

Doświadczenie^    '

1.    Do ponumerowanych probÓWek (1-3) odmierz po 1 ml 0.1M roztworu chlorku żelaza (III).

2.    Do probówek (1-3) dodaj następnie:

a)    1 ml 0.1 M roztworu EDTA [do probówki (1)],

b)    dwie/trzy krople 0.1M tiocyjanianu (rodanku) amonu lub potasu [do probówki (2)].

c)    dwie/trzy krople 0.1M tiocyjanianu (rodanku) anionu lub potasu, a następnie Z ml EDTA [do probówki (3)]

Dane z przepisu przedstawiono w tabeli:

Nr	O.IMFeCb	0. IM liocyjanian amonu	0. IM EDTA
probówki	(ml)	(lub potasu)	(ml)
1	1	—	1 -
2	1	2-3 krople	—
3*	1	2-3 krople	2

* Odczynniki należy dodawać w kolejności wymienionej w przepisie Doświadczenie B

1.    Do ponumerowanych probówek (1-6) odmierz po lml 0.1M CuSO*.

2.    Do probówek (2-5) dodaj następnie:

Do probówki (2) dodaj lml 0.1M roztworu EDTA. Do probówki (3) dodaj lml 2M NH3«_q> a do probówki (4) 2/3 krople tiocyjanianu (rodanku) amonu lub potasu. Do probówki (5) dodaj lml 2M NHbaą a następnie 1 ml 0.1M EDTA, do probówki (6) dodaj 2/3 krople tiocyjanianu (rodanku) amonu lub potasu, a następnie lml 0.1M roztworu EDTA

Dane z przepisu przedstawiono w tabeli:

Nr probówki	O.lMCuSOi (ml)	2MNHj«, (ml)	0.1M tiocyjanian amonu (lub potasu)	0. IM EDTA (ml)
i	1	—	—	—
2	1	—	—	1
3	1	1	—	—
4*	1	—	śmcBfOtoS^l	—
5*	1	1	—	1
6*	1	—	****** 0,5	1

* Odczynniki należy dodawać w kolejności wymienionej w przepisie

Doświadczenie C

Ogrzej we wrzącej łaźni wodnej (0.5-1 min) roztwór CuCIj, a następnie ochłódź probówkę pod strumieniem wody.

Obserwacje i wnioski:

A i B. .Zaobserwuj zmiany barwy kompleksów żelaza i miedzi. Ustal, które z badanych związków kompleksowych są najtrwalsze.

C. Określ czy/jaka reakcja może zachodzić pod wpływem podwyższonej temperatury oraz określ, czy jest ona egzo- czy endotermiczna.