rosliny0

Odmiany:

'Pleniflora' - odmiana prl nokwiatowa. Krzew po dobnej wielkości o nin <> większych, ciemniejszy! li liściach i pełnych kwi.i tach. Często powtat/u jeszcze kwitnienie w wrześniu. W celu utrzym.i nia obfitego kwitnienia . > lecą się usuwanie 3—4 l< i nich pędów.

RODZAJ: Kolkwitzia - kolkwicja

(Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate)

Tylko 1 gatunek. Liście nakrzyżległe.

Rozmnażanie: z sadzonek zielnych w VI—VII, które tatwo się ukorzeniają.

Gatunek: Kolkwitzia amabilis Graebn. - kolkwicja chińska

Występowanie: Chiny; w górach. W 1901 roku odkryta i sprowadzona do Europy.

Wzrost. Wyprostowany, gęsty krzew do 2-3 m wysokości. Boczne pędy z czasem elegancko przewisają.

Liście. Sezonowe, pojedyncze, jajowate (3-7 cm długości), cało-brzegie lub odlegle ząbkowane; obustronnie delikatnie owłosione. Jesienią brązowawe.

Kwiaty. Dzwonkowate, podobne do kwiatów krzewuszki (Weige-la), ale mniejsze (ok. 1,5 cm dłu-

gości), białoróżowe z żółtym przebarwieniem, słodko pachnące, w wiecho-watych kwiatostanach; k. V—VI. Szyputki kwiatowe i kielich - charakterystycznie, szczeciniasto owłosione.

Owoce. Suchy jednonasienny orzeszek. Mało dekoracyjne.

Wymagania: gleby przeciętne, stanowisko słoneczne lub półcieniste. Na zbyt żyznych glebach dobry wzrost, ale słabsze kwitnienie. Dobra odporność na mrozy, ale w ostre zimy młode rośliny mogą przemarzać. Znosi suszę i dobrze rośnie w warunkach miejskich (w korzystnych warunkach mi-kroklimatycznych). STREFA 5B

Walory dekoracyjne i zastosowanie: bardzo elegancki, malowniczy i atrakcyjnie kwitnący krzew do nasadzeń w parkach, ogrodach i zieleni miejskiej. Najokazalej wygląda sadzony pojedynczo, ale dobry również do sadzenia w grupach i szpalerach. Dobrze komponuje się z krzewuszką (Weigela), ży listkiem (Deutzia) czy jaśminowcem (Philadelphus). Na obfitość kwitnienia korzystnie wpływa letnie cięcie (po kwitnieniu).

151