Rzuty mongea083

25

3.4. Odwzorowanie pary prostych

Mowa jest o parze prostych, czyli o dwóch prostych pozostających ze sobą w pewnym związku geometrycznym. Kilka przypadków takich par odwzorowano na rys. 24.

Dwie proste mogą:

1)    przecinać się (rys. 24a), czyli mieć ze sobą jeden punkt wspólny: na rysunku wspólnym punktem prostych c i d jest punkt G;

2)    być do siebie równoległe (proste p i q na rys. 24b). Ich równoimienne rzuty są wówczas do siebie równoległe (takie same kreseczki umieszczone na równoimiennych rzutach graficznie potwierdzają ich równoległość);

3)    pary prostych I i m z rys. 24c nie można zaliczyć do żadnej z poprzednich kategorii; mówi się, że proste I i m są względem siebie skośne.

a)

Rys. 24

Dwie przypadkowo odwzorowane proste, którym konstrukcyjnie nie zapewniono równoległości ani przecinania się, są względem siebie skośne.

Proste skośne, przedstawione na rys. 24c, zostały wykorzystane w następnym rozdziale (rys. 25) dla zilustrowania zagadnienia wzajemnej widoczności elementów, które mogą się zasłaniać.