234
Anatoksyny stosuje się w zapobieganiu chorobom zakaźnym, wywoływanym działaniem jadów bakteryjnych (egzotoksyn). W powszechnym użyciu są anatoksyny błonniczc i tężcowe, stosowane jako pojedyncze szczepionki lub wchodzące w skład szczepionek skojarzonych. Znane są anatoksyny botulino-we (jad kiełbasiany) oraz anatoksyna gronkowcowa.
Produkcja anatoksyn składa się z następujących etapów:
- hodowli toksynotwórczych szczepów bakteryjnych,
- odtoksycznienia przez działanie formaldehydu w temp. 37-39°C,
- zatężenia i oczyszczenia anatoksyny; stosowane są analogiczne metody separacji jak w technologii wytwarzania oczyszczonych preparatów enzymatycznych.
W roku 1965 odkryto immunologiczny efekt rybosomów bakteryjnych. Główne zalety szczepionek rybosomalnych to:
- brak toksyczności,
- bardziej wyrazista immunogenność,
- możliwość uodpomień przeciwko większemu spektrum chorób.
Metody produkcji są zbliżone jak dla innych preparatów wewnątrzkomórkowych i obejmują:
- hodowlę odpowiednich drobnoustrojów,
- dezintegrację komórek,
- wytrącanie substancji balastowych,
- wytrącanie frakcji rybosomalnej,
- oczyszczanie preparatu.
Do zapobiegania i leczenia chorób wywołanych działaniem toksyn bakte-ryjnych lub wirusów stosowane są odpornościowe surowice zwierząt (najczęściej koni, rzadziej bydła lub baranów), uodpornionych przeciwko określonej toksynie lub wirusowi.
Metoda polega na wyhodowaniu odpowiednich bakterii chorobotwórczych lub wyprodukowaniu anatoksyn w celu zaszczepienia zwierząt hodowlanych. Surowice pobrane od zwierząt po długotrwałym cyklu uodporniania są następnie oczyszczane i zagęszczane. Immunoglobuliny można izolować z surowicy odpornościowej nieswoistymi metodami, wykorzystując własności fizykochemiczne poszczególnych białek surowicy lub swoistymi metodami opartymi na zdolnościach wiązania przeciwciał z antygenem.
Metody nieswoiste wydzielania białek immunoglobulinowych to:
- frakcjonowanie białek przez precypitacje roztworami soli obojętnych,
- prccypitacja etanolem,
- chromatografia kolumnowa.
Metody te zostały opisane w rozdziale 9.
W niektórych przypadkach zastosowanie immunoglobulin zwierzęcych ma ograniczony zakres z uwagi na możliwe skutki uboczne związane z wprowadzaniem obcego białka do organizmu. Z tego względu stosuje się preparaty otrzymane z krwi ludzkiej.
Preparaty otrzymane z krwi ludzkiej można podzielić na dwie grupy:
- ludzkie normalne immunoglobuliny są to preparaty przygotowane z osocza krwi dużej liczby normalnych dawców, zawierają różne przeciwciała;
- ludzkie swoiste immunoglobuliny, które zawierają zwiększone ilości przeciwciał; surowica krwi użyta do ich otrzymywania pochodzi od rekonwalescentów lub osób świadomie uodpornionych.
osad
edpedewy
osad
gamma-
globuliny
osad
odpadowy
osad
albuminy
ETANOL DO REGENERACJI
Rys. 18.9. Otrzymywanie albuminy i gammaglobuliny z osocza krwi ludzkiej