> Immu no modulacja.
> Reakcja naczyń, wzrost przepuszczalności.
> Zahamowanie agregacji płytek
> Efekty cytotoksyczne.
> Aktywność bakteriobójcza.
TNF - a - czynnik pro zapalny, prowiz wszystkie komórki go wytwarzają,
Induktory: superantygeny. proteazy, stres, substancja P. endorfiny.
Wytwarzanie: makrofcgi, granulocyty, astrocyty, limfocyty T, NIC.
Endogenny TNF - ai
- Pobudzenie jądrowych czynności transkrypcyjnych NF - kp.
- Transkrypcja i produkcja mediatorów wtórnych: IL -1, 6, 8, czynników - PAF, TGF - P, LTB4, GM - CSF, G - CSF.
- Hormony: ACTH, kortyzol, endorfiny, katecholaminy.
- Reakcje ogólno ustrojowe:
-eksja.
wstrząs
wyniszczenie -*-
a) Dziobnie centralne, na ośrodki temperatury, an
b) Krzepnięcie krwi (zatory, zakrzepy).
c) Zapalenie, obniżenie ciśnienia.
Terapia genowa w RA (efekty kliniczne przeciw TNF).''
■ W anty - TNF moAb - bardzo dobre ° TNFRH - obiecujące
0 IL - 10 - zahamowanie destrukcji choroby stawowej
■ IL - 4 - brak danych klinicznych
■ TGF ■ p - zahamowanie proliferacji fibroblastów
Cytokiny wytwarzane przez ncutrof ile
Pobudzenie (LPS, cytokiny zapalne, dopełniacz), LPS hamuje Qpoptozę Produkcja: IL - 1. a/p. 6, 8,10,12, TNF - a, TGF - p. MIP - 1. MIP - 2, MCP - 1. LTB4.PAF.
FUNKCJE GRANULOCYTÓW
pobudzenie
immu no regulacja
4*
molekuły regulacyjne: IL - 1, IL - 6, IL - 8, TNF - a GM-$SF 4*
LTB4, PAF, proteazy ekspresja antygenów MHCI i II
Arestyny hamują zapalenie, jak i również katecholaminy (adrenalina, noradrenalina), receptor p - adrenergiczny.
W reaktywnych formach tlenu następuje utlenianie LDL, zaburzenie inhibicji aktywnego plczminogenu. przewlekłych zapaleń, miażdżyca.
GENOMIKA A PROTEOMIKA 21.10.2005 r.
Sekwencjonowanie genu - 5% wiedzy o komórce. Stan komórki jest wypadkową procesów metabolicznych. Geny funkcjonują w sieci wzajemnych zależności. Aktywacja genu w komórce jest równoznaczna z syntezą odpowiedniego mftNA (transkrypt) na matrycy, którego powstaje biołko. Wykrywanie mRNA jest dowodem ekspresji genu, a liczba kopii mRNA jest miarą ekspresji genu. Ekspresja genu zaznacza się w odpowiedzi na sygnały zewnętrzne i wewnętrzne. Tradycyjna biologia molekularna zakłada badanie jednego genu i określenie zależności.
genomika —> genom
i
transkrypton
proteomika —> proteom —> degradom
it
interaktom
n
Tenom