Azot w roślinie 215
intensywnie nagromadzają azot w innych określonych fazach rozwoju. U buraka jest to okres rozrostu korzenia spichrzowego i narastania towarzyszących mu liści (między 60 a 130 dniem wegetacji). U kukurydzy intensywne nagromadzenie rozpoczyna się od fazy 7-8 liścia i osiąga maksimum w czasie kwitnienia.
Zawartość i formy azotu w nawozach organicznych. Zawartość azotu i węgla organicznego w nawozach organicznych jest jednym z najlepszych kryteriów ich wartości nawozowej. Skład chemiczny nawozów organicznych jest uzależniony od substratów użytych do ich wytwarzania oraz poprawności przeprowadzanych prac w ramach ich produkcji i przechowywania. Azot w tych nawozach występuje przede wszystkim w formie organicznej i jedynie w gnojowicy około 50% tego pierwiastka występuje w formie mineralnej.
Do nawozów organicznych, w których oznacza się azot w podobny sposób jak w roślinach, można zaliczyć obornik (około 0,5% N w ś.m.), gnojowicę (około 0,5% N w ś.m.), komposty (około 0,6% N w ś.m.), nawozy zielone z roślin motylkowatych (około 2% N w ś.m.) i inne. Przy oznaczeniu azotu w nawozach organicznych ważne jest właściwe pobranie prób tych nawozów, co opisano w rozdziale 3.
Oznaczenie azotu ogólnego na ćwiczeniach przeprowadzone jest przy użyciu zmodyfikowanej metody destylacyjnej Kjeldahla, czyli poprzez mineralizację, destylację i miareczkowanie
Mineralizacja. Analizowany materiał organiczny poddawany jest mineralizacji „na mokro” w stężonym kwasie siarkowym. Organiczne związki azotowe ulegają początkowo hydrolizie do najprostszych aminokwasów, a te z kolei ulegają mineralizacji do NH3, CO2, SO2 i H20 w myśl reakcji:
NH2CH2COOH + 3 H2S04 = NH3 + 2 C02 + 4 H20 + 3 S02
Uwalniany amoniak natychmiast reaguje z nadmiarem kwasu siarkowego, w wyniku czego powstaje siarczan amonowy:
2 NH3 + H2SO4 = (NH4)2S04
Proces ten zachodzi powoli w temperaturze wrzenia H2SO4, to jest w 338°C. W celu przyspieszenia spalania substancji organicznej stosuje się katalizatory. Przy oznaczeniu azotu ogólnego w roślinie stosuje się 3 grupy związków chemicznych przyspieszających spalanie. Są to:
1) związki podwyższające temperaturę wrzenia kwasu siarkowego - na przykład
sole obojętne K2S04,