Scan76 2

28

2.15A.    b.

2.15B.    a.

2.16. b (stan końcowy układu będzie taki sam jak stan początkowy, ale nie każdy proces cykliczny jest odwracalny; patrz zad 2.17);

2.17A,B. a.

2.18.    b.

2.19.    b.

2.20.    a.

2.21.    a.

2.22.    a.

2.23.    w = 0, q = 0, A U ~ 0 (doświadczenie Joule’a).

2.24.    b (w gazie rzeczywistym następuje zmiana energii wewnętrznej układu, spowodowana zmianą oddziaływań międzycząsteczkowych).

2.25.    a) A U = 0 (patrz zad. 2.23); b) A H = 0 (proces izotermiczny, PV = const.).

2.26.    a) A U= 0 (układ izolowany, q iw - 0); b) A/7 < 0 (proces nie jest izotermiczny, AT < 0, A(PV) < 0).

2.27.    b (AT¹/,.    =AU +    VAP).

2.28.    500 kJ.

2.29.    b, gaz doskonały, proces odwracalny;

2.30.    d.

2.31.    Obliczyć jak dla dowolnego procesu odwracalnego przebiegającego między takimi samymi stanami: początkowym i końcowym (przyrost funkcji stanu nie zależy od drogi przejścia).

2.32.    c, tylko    dla    P =    const.;

2.33.    a i b > 0.

2.34.    b.

2.35.    AU i AIT zarówno dla układu, jak i otoczenia = 0, ponieważ w i q = 0 (układ izolowany - nic ma wymiany pracy ani ciepła z otoczeniem). Reakcja w pojemniku oczywiście zachodzi, temperatura w układzie rośnie, ale ciepło wydzielone w tym procesie jest zużyte na ogrzanie układu (bilans ciepła daje wartość = 0).

2.36.    b.

2.37.    b (77 jest funkcją stanu);

2.38.    a [A/7 = AU + A(PV), a A(7³l^/) = 0 jeśli gaz jest doskonały i T- const.];

2.39.    a.

2.40.    b (znak q nie jest kryterium samorzutności reakcji).

2.41.    a (prawo Hessa).

2.42.    a.

2.43A,B. b.

2.44. b (w stanie standardowym odmianą termodynamicznie trwałą jest grafit).

2.45.    a.

2.46.    b (umownie przyjmuje się, że obie są równe zeru).

2.47.    jeden mol; z pierwiastków w stanie standardowym.

2.48.    d.

2.49.    AH°,_W lub AH°_Spai produktów i substratów.

2.50.    AHparowania benzenu w danej T i P.

2.51.    b, ale w przybliżeniu można przyjąć odpowiedź c (faza skondensowana).

2.52.    a.

2.53.    a.

2.54.    b (oddziaływania międzycząsteczkowe w wodzie są znacznie silniejsze niż w heksanie).

2.55A. b, c, e.

2.55B. b, c, d, e.

2.56.    b.

2.57.    b, C/> alkoholu etylowego < C/> tej samej masy wody i ilość odprowa-dznego ciepła/kg masy środka chłodzącego jest większa w przypadku wody.

2.58.    Może tu mieć wpływ dodatkowy efekt cieplny (egzotermiczny) związany ze skraplaniem pary.

2.59A. a.

2.59B. a (jest równa -286 kJ/mol).

2.59C. a) -285,84 kJ/mol; b) zero (z definicji).

2.60A. tak, +286 kJ/mol.

2.60B. tak, 83 kJ/mol.

2.61.    a) tak (-242,6 - 44)kJ/moI = -286,6 kJ/mol; b) nie, brak zależności Cp od temperatury.

2.62.    Tak,a.

2.63.    a.

2.64.    a.

2.65.    a (fazy skondensowane).

2.66.    a) = nR\ b) = 0.

2.67.    A C_P.

2.68.    a.

2.69.    AH¹ \_w.m oraz molowe C/> produktów i substratów.

2.70A. b.

2.70B. b (patrz zad.2.70 A.), ACp może być = 0.

2.71.    c.

2.72.    + 4° C , w tej temperaturze woda ma największą gęstość i opada na dno zbiornika. AH < 0 (w procesie ochładzania i krzepnięcia woda oddaje ciepło otoczeniu).

2.73.    c (jeśli woda jest czysta, to jej temperatura podczas całego procesu topnienia jest stała; jeśli dT = 0, to (óH/dTjp- Cp - °°);