ScanImage03

Rysunek 1,24. Rozm eszc?en e stężeń w hali o konstrukcji stalowej: a) Tl - stężenie połać c wc poprzeczne, T2 - stężenie pionowe podłużne dachu, T3 stężenie połaciowe podłużne, T4 - stężenie pionowe podłużne słupów, T5 - stężenie wiatrowe ściany czołowej, T6 - stężenie wiatrowe ściany podłużnej. T7 - stężenie pionowe ściany szczytowej o^raz schemat podpierającej tarczy prętowej b) Tż - pręty podpierające. E - element podpierany

(ugięć, wychyleń, osiadań). Wymaga się ponadto, aby nośność prętów podpierających ora/, ich połączeń była większa niż 0,01 maksymalnej sity w elemencie podpieranym (usztywnianym).

1.6.2. Stężenia połaciowe poprzeczne dachów hal

Stężenia połaciowe poprzeczne dachów' hal są poziomymi kratownicami umieszczonymi najczęściej między ryglami sąsiednich układów poprzecznych. Projektuje się jc w celu przeniesienia sił poziomych od wiatru, działającego na ścianę szczytową i świetliki, a także od sił hamowania suwnic podwieszonych. Są to więc obciążenia prostopadle do płaszczyzny układów poprzecznych hal. które działają w płaszczyźnie połaci dachu.

Schemat wytężenia konstrukcji połaci dachu pokazano na rys. 1.25. Konstrukcja dachu >kłada się z rygli dachowych oraz połączonych z nimi przegubowo płatwi. Rygle dachowe są dźwigarami o dużej rozpiętości. Mała sztywność ich przekroju względem osi pionowej powoduje, iż połać dachu mogłaby przemiesz-

\

Rysunek 1.25. Schematy możliwych deformacji elementów konstrukcji w płaszczyźnie połaci dachu bez stężeń (a) i ze stężeniami (b i c)

czać się wzdłuż osi podłużnej hali (rys. 1.25a). W takim przypadku długość wyboczeniowa w płaszczyźnie połaci dachu pasów górnych dachowych rygli kratowych byłaby np. równa rozpiętości układu poprzecznego l_e2 — /. gdyż płatwie przegubowo połączone z ryglem nie tworzą geometrycznie niezmiennej poziomej